ตั๊กแตน
ที่นี่มีตั๊กแตนหลายพันธุ์ ซึ่งก็มีให้เห็นอยู่หลายสีหลายแบบ เช่นสีเขียวบ้าง สีขาวบ้าง สีน้ำตาลบ้าง หรือจะเป็นตั๊กแตนกิ่งไม้ก็มีให้เห็นบ่อย ๆ
ตั๊กแตนที่นี่จะอยู่ในพงหญ้า หรือไม่ก็แปลงผัก ส่วนใหญ่ก็บนแปลงผัก ถ้ารดน้ำไปบนต้นถั่วที่ปลูกไว้ ตั๊กแตนก็จะกระโดดออกกันหลายตัวเลย
ซึ่งใบถั่วก็มีขาด ๆ แหว่ง ๆ ไปบ้าง แต่ก็ไม่รู้เพราะตั๊กแตนนี่รึเปล่า แต่ใบที่หายไปก็ไม่ถึงกับทำให้ต้นตาย ก็รดน้ำใส่ปุ๋ยสู้กันไป
ต้มจืดฟัก
ผมเคยทำต้มจืดฟักมาครั้งหนึ่ง จุดประสงค์คืออยากจะลองใช้ฟักทำอาหาร คราวก่อนก็ไม่มีอะไรมาก มีฟัก เกลือ น้ำตาล ใบวอเตอร์เครส แค่นี้
แต่พอลองทำไปก็สงสัยว่ารสแบบที่เขาทำกันนี่เป็นยังไง ใส่สามสหาย คือ กระเทียม พริกไทย รากผักชีแล้วมันเป็นยังไง ผมไม่ค่อยได้ทำต้มจืดเลยไม่รู้ รู้แต่ปกติเขาใส่กัน สุดท้ายก็เลยซื้อมาลองให้หายสงสัย
สรุปกินไปแล้วเหมือนไม่ดีเท่าตอนแรก รสจัดกว่าก็จริง แต่กลายเป็นว่าหิวเร็วกว่าเดิม รู้สึกไม่อยู่ท้อง ทั้ง ๆ ที่ปริมาณอาหารก็เยอะกว่าครั้งก่อนที่ลอง
ต้มฟักหม้อหนึ่ง ผมจะกินได้สองวัน วันหนึ่งกินเป็นกับข้าว อีกวันก็ใส่ข้าวลงไปต้มพร้อมอุ่นเลย กลายเป็นข้าวต้มฟักนั่นแหละ
ทุนฟักลูกหนึ่งก็ตก 10-15 บาท แบ่งกินได้สองวันแบบนี้ ก็ตกค่าผักเพียงแค่ 5 – 8 บาทต่อวันเท่านั้น ส่วนจะเติมจะเสริมอะไรก็แล้วแต่เหมาะสม ถ้าเสริมแล้วมันดีก็เสริม แต่ถ้าไปซื้อกระเทียม ผักชี (พริกไทย มีอยู่แล้ว) มาเติมแบบคราวนี้ ก็ดูจะกลายเป็นสิ่งเปลืองเงิน และเสียสุขภาพไปในตัว มันอาจจะเหมาะกับช่วงที่หนาวมากกว่านี้ก็ได้ ถ้าอากาศแบบตอนนี้เติมฤทธิ์ร้อนมากไปก็คงจะเกิน
มดแดง
มาอยู่กับป่ากับต้นไม้นี่ ยังไงก็ต้องเจอกับมดแดงบ้างสักวัน แน่นอนว่าถ้าเจอแล้ว จะระวังไม่ให้โดนกัดก็คงยาก
หากเราไม่อยู่ในอาณาเขตของมดแดง ไม่อยู่ในพื้นที่ของรังมัน ผมสังเกตว่ามันจะไม่ค่อยดุ ไม่ค่อยสนใจเรา แต่ถ้าเราไปขวางทางเดินมัน ไปใกล้รังมัน มดแดงก็พุ่งเข้ามากัดเราแบบถวายชีวิตเลย
การกัดของมดแดงนั้น เจ็บแต่ไม่คัน และกัดไม่ปล่อยง่าย ๆ เป่าก็ไม่ออก เรียกว่ากัดแบบยอมตายถวายชีวิต ขอแค่ได้จัดการกับผู้รุกราน
ผมรู้สึกว่ามดแดงนั้นน่าสงสาร และคนที่มีความเห็นอย่างมดแดงนั้นก็น่าสงสารเช่นกัน ที่ต่อสู้ปกป้องสิ่งที่ตนเองยึดมั่นถือมั่น โดยมุ่งทำลายผู้อื่นเป็นหลัก …มดแดงมันก็มีปัญญาของมันเท่านั้นแหละนะ มันก็ช่วยไม่ได้ แต่คนบางคนนี่พอจะเปลี่ยนแปลงได้ ก็อย่าเอาอย่างมดแดงก็แล้วกัน
ต้นมะเขือเทศสุดอึด
มะเขือเทศนี่เป็นพืชที่ผมค่อนข้างประทับใจกับความอึดของมันตั้งแต่ครั้งก่อนที่ลงว่า ปลูกไว้ตั้งแต่ต้นโตแค่ 4-5 นิ้ว แต่ทิ้งไว้ กับฟ้ากับฝน 3 เดือน กลับมา ยังรอดอยู่ได้ แถมให้ผลอีก
แล้วตอนนี้มันไม่ใช่แค่รอดนะ มันยังงามด้วย คือให้ผลได้อย่างไม่น่าเชื่อ เพียงแค่เรารดน้ำ บำรุงมันให้ดีหน่อย มันก็กลับฟื้นและออกดอกออกผล
อย่างในรูปนี้ กิ่งนี้กิ่งเดียว ก็ออกผล 5 ลูก ยังมีกิ่งอื่นอีก แต่มีลูกไม่เยอะ 2-3 ลูก ต้นนี้มี 3 กิ่ง คิดว่าคงโตและให้ผลไปได้อีกสักพักก่อนที่มันจะต้องตายไปตามอายุขัยของมัน อย่างน้อยก็มีมะเขือเทศไร้สารพิษให้ผมได้กินเสริมวิตามินไปได้อีกสักพัก
27. ถางหญ้า ตัดหญ้า ซอยหญ้า
ที่นี่เป็นไร่เก่า มีหญ้าเป็นปกติ ถ้าปล่อยไว้นาน หญ้าจะโต ยาวมากกว่า 1 เมตร แม้จะเห็นว่ามันแห้ง แต่มันยังไม่ตาย ถ้าเราไม่ตัด มันก็จะไม่สลาย มันจะอยู่ของมันแบบนั้นไปอีกนานพอสมควร
แต่ถ้าเราตัด มันก็จะแตกใบใหม่ ถึงตอนนั้นค่อยขุดต้นมันออกอีกทีหนึ่ง เมื่อเราตัดหญ้าเราก็จะได้หญ้า จะเอาไปทำอะไรก็แล้วแต่สะดวก
แต่ก่อนผมใช้คลุมต้นไม้บ้าง คลุมแปลงผักบ้าง ไอ้คลุมต้นไม้นี่มันก็ดีอยู่หรอก ไม่นานก็ย่อย แถมรักษาความชื้นใต้ต้นได้อีก แต่คลุมแปลงผักนี่ไม่ไหว หญ้ายาวกว่าหนึ่งเมตร จัดลงแปลงผักเล็ก ๆ ของเรา ยังไงมันก็ขาด ๆ เกิน ๆ ล้นออกมาบ้าง ไม่สม่ำเสมอกันบ้าง
สุดท้ายก็เลยลองเอาหญ้ามาตัด ก็ลองตัดตั้งแต่ 2 นิ้ว ไปจนถึง 6 7 8… ก็แล้วแต่จะไปใช้กับที่แบบไหน ถ้าเอาไปคลุมพื้นที่เพาะเมล็ด ซอยสั้น ๆ มันก็ดี แต่ถ้าเอาไปลงแปลงผัก ซอยสั้น ๆ ก็จะเสียแรงเสียเวลาเยอะไปหน่อย
ก็เป็นอีกกิจกรรมที่ดี ที่เอาไว้ทำตอนเที่ยง ๆ จนถึงบ่าย เป็นกิจกรรมที่ทำได้ในร่ม ไม่ต้องออกแดด ตัดหญ้าไป ฟังสิ่งที่เป็นประโยชน์ไป เพลินดีนักเชียว
ตำลึง
เพิ่งจะปลูกตำลึงจริงจังได้ไม่นาน จริงจังขนาดว่าทำค้างให้มันเลื้อยด้วย แต่มันไม่ยอมเลื้อยไปตามค้าง มันจะเลื้อยไปตามผิวดินท่าเดียว ก็เลยต้องเอาเชือกผูกกับค้าง แล้วเอามาพัน ๆ เถาตำลึง
ตำลึงที่หามานั้นก็เอามาจากแถว ๆ นั้นที่มันขึ้นของมันเองบ้าง เอามาจากที่บ้านกรุงเทพฯ บ้าง ( มันก็ขึ้นของมันเองเหมือนกัน) ก็เอามาปลูกรวม ๆ กัน จะได้มีมวลหน่อย ตอนนี้เพิ่งจะคุ้นกับดินใหม่ เพิ่งจะแตกยอด ยังไม่คลุมค้าง อาจจะต้องใช้เวลาสักพัก แต่คิดว่าตำลึงจะกลายเป็นผักกันตายอีกชนิด รองจากไชยา คิดอะไรไม่ออก ไม่มีอะไรกิน ก็กินตำลึงนี่แหละ ดูเลี้ยงง่ายตายยากดี มีให้กินเรื่อย ๆ ก็เลี้ยงดูขยายพันธุ์กันต่อไป ถ้างามแล้วจะเอามาให้ดู ตอนนี้ก็งามเท่าที่เห็นนี่แหละ ดีที่สุดแล้ว
ลูกหนูสีชมพู
วันก่อนก็โพสเรื่องของลูกหนูชุดก่อน มาตอนนี้ก็เป็นเรื่องของลูกหนูชุดใหม่ ที่ยังแบเบาะ ขนยังไม่ขึ้น ตัวยังอ่อน ๆ ชมพู ๆ อยู่เลย
ในช่วงต้นปี พระอาทิตย์จะส่องมาทางหน้าบ้าน ซึ่งตอนเย็น ๆ จะค่อนข้างร้อน ผมก็ว่าจะเอาซาแลนที่ม้วนห้อยไว้ ลงมาบังแดดอยู่หลายวันแล้ว แต่เหมือนได้ยินเสียงสัตว์ก็เลยไม่เอาลงมา ตอนแรกนึกว่าเสียงลูกนก แต่ก็ไม่เห็นมีแม่นกมาวนเวียนสักตัว พอวันหนึ่งมั่นใจว่าน่าจะเป็นลูกหนู ก็เลยค่อย ๆ คลี่ซาแลนออกมาดู
พอคลี่ออกมาเท่านั้น ก็เห็นลูกหนู เด็กกว่าที่คิด ตอนแรกคิดว่าคงจะโตพอเอาตัวรอดกันได้แล้ว แต่นี่ยังเป็นหนูทารกกันอยู่เลย พอคลี่ออกแล้วก็ปล่อยไว้แบบนั้นสักพัก แม่หนูก็ค่อย ๆ มาคาบลูกไปทีละตัว พอคาบไปสองตัวแม่มันก็หายไปเลย ผมก็เลยเอาลูกหนูที่เหลือใส่ถาดไปวางไว้ในห้องเก็บของ ไม่กี่ชั่วโมงแม่มันก็มาเอาลูกไปหมด แต่ไม่รู้ว่าเอาไปเลี้ยงที่ไหนแล้วตอนนี้ ไม่ได้ยินเสียงลูกหนูแล้ว แต่แม่มันชอบเข้ามาหาวัสดุไปทำรังในห้องเก็บของทุกคืน ทำเสียงดังกุกกัก นี่ก็ว่าจะทำที่กันสัตว์แล้วมาแล้ว เดี๋ยวจัดของเรียบร้อยก็คงจะทำให้พอกันหนู กันงูหรือสัตว์อื่น ๆ ได้
เมล็ดฟักทองคั่ว
หลังจากที่เรากินเนื้อฟักทองแล้ว ก็แยกเมล็ดไว้ ล้างแล้วตากให้แห้ง แห้งแล้วก็เอาไปคั่วไฟอ่อน ๆ ก็จะได้เมล็ดฟักทองคั่วที่กินได้ทั้งเปลือก
ถ้าใช้ไฟแรงไป หรือเมล็ดถึงระยะที่สุกดี เมล็ดจะพองออกแล้วแตกคล้าย ๆ ข้าวโพดคั่ว คือ อาจจะมีเด้งออกจากกระทะบ้าง ก็หาอะไรมาปิดกันไป คั่วได้สักระยะหนึ่งเอาพอสีเปลี่ยน ไม่ถึงกับไหม้ ก็เลิกได้ เอามาพักไว้ให้เย็นก็กินได้แล้ว กรอบ ๆ กินได้ทั้งเปลือก เก็บไว้กินได้หลายวัน
ส่วนใหญ่แล้วจะเหลือเมล็ดฟักทองมาคั่วเสมอ เพราะเมล็ดที่เก็บไว้ปลูกต่อ ก็ไม่ได้เก็บทุกลูก เก็บเฉพาะลูกที่ดูดีตามที่เราต้องการ เช่น ขนาดพอเหมาะ ผิวสวย เมล็ดโตแข็งแรง เป็นต้น
เมล็ดที่เก็บไว้ทำพันธุ์นี่ไม่ต้องใช้เยอะ อย่างในรูปนี่ปลูกได้เยอะเลย สำหรับตอนนี้ผมปลูกแค่ 10 – 20 ต้นก็พอแล้ว ดังนั้นตอนนี้ก็เลยเก็บเมล็ดไว้ปลูกนิดหน่อยเท่านั้น ส่วนที่เหลือเอามาคั่วกิน
26. ถังน้ำหยด
พอดีว่ามีถังเปล่าเหลือ จากที่เคยเอาไว้หมักเศษอาหาร ตอนนี้ชีวิตในปัจจุบันแทบจะไม่มีเศษอาหารเหลือทิ้งเลย ก็เลยไม่มีอะไรให้หมัก สุดท้ายก็เคลียถังเอามาทดลองทำถังน้ำหยด
ที่คิดจะทำถังน้ำหยดนั้น เพราะคิดว่าน่าจะมีอุปกรณ์ช่วยให้น้ำที่ไม่ต้องผูกติดกับท่อประปาและให้น้ำได้นานพอสมควร เหมาะกับการพยุงไม้ลงใหม่ ให้มันไม่เหี่ยวเฉาเกินไป
ก็ทดลองเจาะถัง ใส่ท่อ ต่อหัวน้ำหยด ถังหนึ่งน่าจะเก็บน้ำได้ประมาณ 50 กว่าลิตร จากที่ทดลองดูใช้หัวน้ำหยด 2 ลิตรต่อชั่วโมง ถังอยู่จะอยู่ได้ราว ๆ 3 วัน เพราะวันท้าย ๆ น้ำจะเริ่มหมด แรงดันน้ำจะลด ทำให้น้ำหยดช้าลง
ก็เอาไปตั้งกลางแดด แต่จะไปตั้งเปล่า ๆ มันก็จะพังเร็วก็เลยหาอะไรไปคลุมแดดไว้หน่อย ก็เอาถุงปูนที่ใช้แล้วนั่นแหละ ผ่าตามยาว แล้วเอาไปกันตามทิศทางของดวงอาทิตย์
ผลออกมาก็พอใจระดับหนึ่ง แต่อาจจะประยุกต์เพิ่มอีกหน่อย เพราะน้ำหนึ่งถังได้ 2 วันกว่า ๆ นี่ก็ไม่เยอะเท่าไหร่ แต่ก็พอจะช่วยต้นไม้ต้นสำคัญ ที่อยู่ในระยะห่างที่ดูแลยากให้อยู่รอดได้ดี
ในส่วนถ้าเป็นการลงทุนก็คิดว่าไม่คุ้ม ลากท่อ pe เอาจะดีกว่า เพราะในระยะยาวจะดูแลน้อยกว่า ถังนี้มันเอาไว้ใช้ชั่วคราวจริง ๆ นั่นแหละ
ผลการเพาะมะเขือเทศ
เป็นมะเขือเทศที่เพาะไว้ตั้งแต่ 21 มกราคมที่ผ่านมา ก็ราว ๆ 20 กว่าวัน ได้ต้นกล้ามะเขือเทศที่ดูแข็งแรง จริง ๆ แล้วถ้ามันขึ้นง่ายขนาดนี้ ก็ไม่จำเป็นต้องเพาะเยอะแบบนี้ก็ได้ เพราะว่าเพาะเยอะไปก็โตช้า แย่งอาหารกัน ต้องจับแยกปลูก
คราวหน้าว่าจะลองเพาะให้มันปราณีตกว่านี้ดู เพื่อเปรียบเทียบกันว่าแบบไหนจะสะดวกต่อการทำงานมากกว่า บางครั้งเน้นคุณภาพก็ดี บางครั้งเน้นปริมาณก็ดี ก็แล้วแต่องค์ประกอบ ณ เวลานั้น ๆ
ผมค่อนข้างประสบความสำเร็จในการเพาะเลี้ยงมะเขือเทศในระดับทดลอง เพราะสามารถทำจนเกิดวงจรแล้ว คือได้ผล>เก็บเมล็ด>เพาะเมล็ด>ดูแลให้เติบโต>ให้ผล
พอได้ผลแบบนี้แล้วก็ค่อยขยายผลต่อไป จากแปลงเล็ก ๆ ก็ค่อยขยายและเพิ่มปริมาณขึ้น ทดลองดูว่าจะจัดการอย่างไรกับต้นมะเขือเทศ อย่างตอนนี้ที่เลี้ยงอยู่นี่ต้นยาวกว่า 2 เมตร เอามาขึ้นเสา ก็สูงกว่า 2 เมตรเลยทีเดียว
ต้นมันจะสูงจะเลื้อยจะยาวก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร ก็อยู่ที่ว่าเราจะจัดการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงอย่างไรให้มันได้ผล และดูแลได้ง่าย จะปล่อยให้ยาว หรือจะตัดให้สั้นก็ค่อยทดลองกันไปอีกที