ประวัติตัวใหญ่ แมวผู้พิชิต พิสูจน์ตัวตนแห่งความเป็นแมว

วันนี้มีบทความที่น่าจะยาวอีกบทความมาฝากกัน เป็นการเรียบเรียงประวัติและเรื่องราวของแมวตัวหนึ่งตั้งแต่ผมจำได้จนกระทั่งวันที่มันจากไป

วิลลี่ จุ๊บ และตัวใหญ่
วิลลี่ จุ๊บ และตัวใหญ่

ผมมีแมวที่เลี้ยงมานาน ผูกพันกันมาอยู่สามตัว นั่นคือวิลลี่ ตัวใหญ่ และจุ๊บ ทั้งหมดนี้ไม่อยู่ในโลกนี้แล้ว แต่การมาพิมพ์บทความครั้งนี้ก็จะเป็นเรื่องในส่วนของตัวใหญ่ ซึ่งแมวตัวอื่นๆจะพิมพ์ในลำดับต่อๆไป

จุดเริ่มต้นของตัวใหญ่

ราวๆ ปี  2543-2545 ประมาณ 12 ปีก่อน แมวแม่ที่ชื่อวิลลี่ของผม ได้คลอดลูกออกมา ครอกนั้นมีลูกแมวราว 3-4 ตัว ตัวใหญ่เป็นแมวที่มีสีแตกต่างจากพี่น้อง เพราะวิลลี่เป็นแมวที่มีเชื้อและลักษณะของแมวไทยโบราณ “แมวศุภลักษณ์” อยู่บ้าง  แต่ก็เริ่มแก่และมีลูกมาหลายรุ่นแล้ว เชื้อเลยเริ่มไม่แข็งแรงเหมือนสมัยมีลูกแรกๆที่ออกมากี่ตัวก็น้ำตาลทั้งนั้น หรือในอีกกรณีก็คือเชื้อพ่อแรงมากจนลูกแมวไม่มีลักษณะของแม่แมวเลย ยกเว้นหางสั้นกุด ซึ่งเป็นลักษณะของวิลลี่นั่นเอง

จุ๊บ แมวเพื่อนบ้าน ตัวใหญ่ ในสวนบ้านเก่า
จุ๊บ แมวเพื่อนบ้าน ตัวใหญ่ ในสวนบ้านเก่า

ที่มาของชื่อ “ตัวใหญ่”

ตัวใหญ่เป็นชื่อหรือจะให้ถูกต้องก็ต้องบอกว่าเอาลักษณะของแมวมาเป็นชื่อ ก็คล้ายๆการตั้งชื่อว่าไอ้ด่าง เจ้าส้มอะไรนี่แหละครับ ที่ตั้งชื่อตัวใหญ่ก็เพราะว่า…

ในหมู่พี่น้องทั้งหมด มีมันตัวเดียวนี่แหละที่ตัวใหญ่กว่าเพื่อน ใหญ่กว่าพี่น้องรุ่นเดียวกันถึงสองเท่า เหมือนไม่ได้มาจากท้่องเดียวกัน ทำให้มันสามารถแย่งกินนมแม่แมวและสามารถดำรงชีวิตมาได้จนทุกวันนี้ ผมจำได้ว่าครอกที่ตัวใหญ่เกิด มีมันตัวเดียวนี่แหละที่รอด เพราะเป็นครอกหลังๆของวิลลี่แล้ว พวกลูกแมวที่คลอดแรกๆ ส่วนใหญ่ก็ให้คนอื่นไปครับ เพราะมันสวยเลยมีคนชอบเยอะ แต่ก็มีตายไปบ้าง

เนื่องจากว่ามันตัวใหญ่และมีสีที่แตกต่างกับชาวบ้าน มันเป็นแมวด่างที่มีลายคล้ายวัวนม เป็นแมวสีขาวดำ ซึ่งสามารถหาได้ทั่วไป ไม่แปลกเท่าไรนักแต่สิ่งที่แปลกคือความตัวใหญ่ในวัยเด็กของมัน ซึ่งสุดท้ายตอนโตก็เท่ากับแมวตัวอื่นๆ

ตัวใหญ่ในวัยเด็กนั้นค่อนข้างที่จะรันทดเล็กน้อย เพราะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าบ้าน เพราะเข้ามาทีไรข้าวของกระจายทุกที มีเพียงวิลลี่เท่านั้นที่มีิสิทธิเข้าบ้านและนอนมุมไหนก็ได้ เพราะมันเป็นแมวที่เรียบร้อยไม่ทำลายข้าวของนั่นเอง ตัวใหญ่ก็เลยต้องอยู่กับจุ๊บนอกบ้านไปตามประสาแมวเด็กและแมววัยรุ่น

ตัวใหญ่กับจุ๊บนั้นถ้านับญาติกันแล้วก็จะเป็นพี่ชายของจุ๊บแบบข้ามหนึ่งช่วงคลอด ก็คือมีตัวใหญ่เกิดมา แล้วก็มีอีกครอก แล้วก็มีครอกของจุ๊บ ซึ่งก็อายุห่างกันราวๆหนึ่งปีนั่นเอง

และเนื่องจากตอนเด็กๆมันชอบทำลายข้าวของ ก็เลยกลายเป็นแมวที่ผมชอบแกล้งมันเล่น เอานำฉีดบ้าง เอาไปแปะต้นไม้บ้าง มันก็ดูเอ๋อๆ ตามลักษณะของแมวที่ใหญ่แต่ตัวให้ได้เห็น และมันก็ยังโดนรังแกจากแมวเจ้าถิ่นอีกด้วย สุดท้ายกลายเป็นแมวโดนรังแกเก็บกดไปเลย

มีครั้งหนึ่งที่ตัวใหญ่มันโดนแมวเจ้าถิ่นจะมาแย่งอาหาร ก็ขู่กันแต่ดูท่าทางจะถอยและยอมแพ้ ผมยืนดูอยู่ในตัวบ้านผ่านกระจกและดูพฤติกรรมมัน สุดท้ายก็เปิดประตูออกไปกะว่าจะช่วยไล่ ตัวใหญ่พอเห็นว่ามีคนในบ้านมาช่วยก็ทำกล้าขู่และไล่แมวเจ้าถิ่นไป นี่ก็เป็นความตลกเล็กๆของแมวที่ขาดความมั่นใจ หรือว่ามันกะจะโชว์ก็ไม่รู้เหมือนกัน

จุ๊บและตัวใหญ่
จุ๊บและตัวใหญ่

จุดเปลี่ยนของตัวใหญ่

เมื่อตัวใหญ่เติบโตก็ถึงวัยที่มันเข้าฤดูโหยหวน หรือฤดูติดสัด ซึ่งมันก็จะร้องหง่าวๆเสียงดังตอนกลางคืน ร้องได้ไม่กี่คืนก็โดนจับไปทำหมัน มันก็เป็นเรื่องปกติของแมวที่โหยมากๆแล้วจะส่งเสียงแสดงความเป็นแมวตัวผู้ที่พร้อมผสมพันธุ์และโดนจับไปทำให้เงียบ แต่ก็มีแมวที่เรียกได้ว่า “ซวย” คือจุ๊บ โดนจับไปทำหมันด้วยพร้อมกันจะได้ทำทีเดียว… เมื่อกลับมาแมวทั้งสองก็อ่อนระโหยโรยแรง เพราะโดนยาชา วันต่อมาบ้านก็เงียบสงบไีร้เสียงแมวหง่าว

ตัวใหญ่นั้นแตกต่างกับจุ๊บตรงที่เป็นแมวที่แสวงหา แมวต่อสู้ แมวค้นหาตัวเอง มันพยายามจะพิสูจน์ตัวเองเสมอๆ อาจจะเพราะมันถึงวัยของมันก็เป็นได้ แม้ว่าจะสู้แต่ก็แพ้ แต่ก็ยังหาจังหวะที่จะสู้เสมอ มันจึงได้แผลกลับมาบ่อยๆ ตัวใหญ่ที่อยู่ที่บ้านลาดพร้าว ไม่สามารถสู้แมวตัวอื่นได้เลย เพราะว่ามันขาดไหวพริบและทักษะต่างๆอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเทียบกับวิลลี่แม่ของมัน ซึ่งเป็นแมวนักล่าที่เก่งกาจ

จุ๊บ ตัวใหญ่ และวิลลี่
จุ๊บ ตัวใหญ่ และวิลลี่

เมื่อต้องย้ายบ้าน

วันหนึ่งผมและที่้บ้านก็ต้องย้ายบ้าน ซึ่งก็ต้องเอาแมวไปด้วย การย้ายบ้านแมวดูจะเป็นเรื่องที่ยากลำบากมาก เพราะสงสารมัน แมวตกใจ แมวผวา แมวว้าเหว่ ผมไม่สามารถย้ายวิลลี่มาด้วยได้เพราะมันไม่อยู่แล้ว มันแก่และหายไปในช่วงก่อนย้ายบ้าน ราวๆครึ่งปี

ตัวใหญ่และจุ๊บได้เดินทางมายังบ้านใหม่ ซึ่งมีเนื้อที่สวนน้อยกว่าบ้านเก่า ผมใช้วิธีขังมันในห้องห้องหนึ่ง ให้มันกิน และอึในนั้น จะได้เกิดกลิ่นให้มันจำถิ่นได้ ประมาณว่ากลัวมันจะตกใจวิ่งเตลิดกลับไปบ้านเก่า เพราะห่างกันไปราวๆ 10 กิโลเมตร… จะจำกลิ่นได้ขนาดนั้นรึเปล่าก็ไม่รู้ แต่ก็ต้องใช้ไม้แข็ง ปกติแล้วผมไม่เคยใส่ปลอกคอแมวเพราะผมเองก็ไม่ชอบใส่อะไรให้รำคาญ แน่นอนว่าแมวก็คงจะเหมือนกัน

แต่ปลอกคอแมวก็จำเป็นเพราะต้องใช้ในการล่ามโซ่จำกัดพื้นที่ให้มันอยู่ใต้ต้นไม้ในสวนในบ้าน เพื่อให้มันติดถิ่นให้ได้ บอกตรงๆว่าผมไม่ค่อยได้ค้นข้อมูลเท่าไหร่ ทำเอาตามที่พอคิดว่ามันจะดีได้

ตัวใหญ่เป็นแมวที่ไม่มีปัญหากับปลอกคอและการล่ามโซ่เลย มันนิ่งมากๆ เฉยๆ ดูเหมือนว่ามันจะภูมิใจกับปลอกคอที่ใส่ให้มันด้วยซ้ำ ผิดกับจุ๊บที่พยายามจะเอาปลอกคอออกตลอดเวลา จุ๊บหงุดหงิดและรำคาญปลอกคอมาก มันจะพยายามเอาปลอกคอไปถูกับหลายๆสิ่งเพื่อให้มันหลุด แต่ตัวใหญ่ไม่ได้ใส่ใจกับการมีอยู่ของปลอกคอนัก

ตัวใหญ่หายไป

ตัวใหญ่กลับมานอนบ้านเป็นพักๆ
ตัวใหญ่กลับมานอนบ้านเป็นพักๆ

ช่วงแรกๆที่ย้ายบ้านมาใหม่ ในปีแรกๆ แมวทั้งสอง จุ๊บและตัวใหญ่ก็ยังอยู่กันได้ดี ก็จะมีแว่บๆไปข้างนอกบ้างตามประสาแมว แต่ก็จะกลับมากินข้าวที่บ้านตลอด จนวันหนึ่งตัวใหญ่หายไปอย่างถาวร ไม่กลับมากินข้าวที่บ้าน เหลือแต่จุ๊บที่นอนเฝ้าบ้านตัวเดียว

เมื่อวันเวลาผ่านไปเกือบสองปี ผมพบตัวใหญ่อยู่ในหมู่บ้านเดียวกันนั่นแหละ แต่อยู่ห่างไปราวๆ 6 ซอย มันไปตั้งแก๊งแมว ผมเป็นมันดูเด่นเป็นสง่า ท่ามกลางฝูงแมวหนุ่ม และได้คำตอบว่ามันออกไปค้นหาตัวเองและทำตามฝันแมวนี่เอง เพราะว่าอยู่ที่บ้านเก่า มีแต่แมวเจ้าถิ่นเก่งๆ ย้ายมาบ้านใหม่ชาวบ้านเขาก็มีแมวเด็กๆกันก็เลยแก่กว่าเขา เก่งกว่าเขาเลยสามารถสร้างแก๊งแมวซ่าได้ เห็นเดินอยู่รวมกันราวๆ 3-4 ตัว แต่ก็แอบสงสัยว่าตัวใหญ่ที่เป็นหมันนั้นยังมีอารมณ์แบบแมวตัวผู้จริงจังเหมือนเดิมหรือไม่ หรือเป็นแค่การค้นหาชีวิตและตอบโจทย์ตัวเองตามธรรมชาติของแมวตัวผู้ทั่วไป

ผมปล่อยให้ตัวใหญ่ดำเนินชีวิตไปตามที่มันชอบ เพราะคิดว่าในระยะที่มันหายไปเป็นปีนั้น ก็คงจะมีคนเลี้ยงมันแทนผมแล้ว หรือไม่ก็ไปแย่งอาหารแมวหนุ่มสาวพวกนั้นกินนั่นแหละ เอาว่ามันมีกินอยู่สบายก็พอละ

ตัวใหญ่กลับมา กินข้าวกับจุ๊บ
ตัวใหญ่กลับมา กินข้าวกับจุ๊บ

 วันที่ตัวใหญ่กลับมา

เวลาผ่านไปนับปีหรือมากกว่าสองปีผมก็จำไม่ได้เหมือนกัน วันหนึ่งตัวใหญ่เดินกลับมาพร้อมร่างกายที่ดูหิวโซ ตอนนี้่ผมยังให้อาหารเม็ดอยู่ครับ และจุ๊บก็ยังอยู่ที่บ้าน ตัวใหญ่กลับมาบ้านและดูยังมีทีท่าที่ยังคุ้นเคยกับจุ๊บมันกินข้าวด้วยกัน เคล้าเคลียกัน ก็เป็นเรื่องที่ดี เพราะผมเคยคิดว่ามันหนีไปเพราะทะเลาะกับจุ๊บรึเปล่า เพราะจุ๊บเองมันก็แก่ขึ้นด้วย แต่สุดท้ายคำตอบที่ว่า ตัวใหญ่เดินทางออกไปค้นหาตัวเองนั้นก็ยังเป็นคำตอบที่ดีอยู่นั่นเอง

ตัวใหญ่สมบูรณ์
ตัวใหญ่สมบูรณ์

ในช่วงที่จุ๊บยังอยู่นั้นตัวใหญ่ก็มาๆไปๆ ไม่ได้มากินทุกวัน แต่ก็ไม่ได้หายหน้าหายตาไปนานๆเหมือนแต่ก่อน สัปดาห์หนึ่งมันก็จะแวะมาสัก 3-4 วันเพื่อมากินข้าว หรือไม่ก็จะเห็นมันนอนเล่นในบ้าน จนกระทั่งในช่วงสิ้นปี 53 จุ๊บได้หายไป และหายไปจนกระทั่งปัจจุบัน แมวที่ติดบ้านอย่างจุ๊บหายไปคงไม่มีอย่างอื่นให้คิดไปได้อีกแล้ว

และเมื่อจุ๊บหายไป ตัวใหญ่ก็ได้มาแทนที่อย่างช้าๆ แต่ก็ไม่เหมือนกัน ตัวใหญ่จะมีระยะห่างและจะไม่ติดบ้านเหมือนจุ๊บ แต่วันหนึ่งมันก็มากินข้าวทุกวันๆ กินอาหารเม็ด จนกระทั่งฟันหมดปาก การกินของแมวแก่ต้องเปลี่ยนจากอาหารเม็ดไปสู่ปลาทูอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เพราะมันไม่มีฟันจะเคี้ยวกรุบๆได้เหมือนสมัยวัยรุ่นอีกต่อไป

ตัวใหญ่กับปลาทู
ตัวใหญ่กับปลาทู

เมื่อตัวใหญ่กลับเข้ามาเป็นเจ้าบ้าน

หลังจากที่จุ๊บจากไป ตัวใหญ่ก็เข้ามาเป็นเจ้าบ้านแทน มันอยู่ในที่ที่จุ๊บเคยอยู่ ก็วนเวียนไปรอบพื้นที่บ้าน และบ้านเพื่อนบ้านอีกด้วย โดยที่ประจำของมันก็คือบ้านเพื่อนบ้านที่อยู่ตรงข้ามนั่นแหละครับ

เพื่อนแมววัยรุ่นใกล้บ้าน
เพื่อนแมววัยรุ่นใกล้บ้าน

ตัวใหญ่มีเพื่อนแมว ซึ่งไม่รู้ว่าจะเรียกว่าเป็นเพื่อนหรือเป็นอะไรดี เป็นแมวสีออกเทาๆ ยังดูเด็กๆ ไม่น่าเกินสามขวบ มีปลอกคอและกระพรวนใว้ตามประสาแมวเลี้ยง ก็คืออาจจะเป็นแมวบ้านไหนสักบ้าน ซึ่งการที่เราจะหาเจ้าของแมวนี่มันยากครับ เหมือนที่เราพยายามตามไปดูว่าวันๆหนึ่งแมวของเราไปทำอะไรที่ไหนอย่างไรนั่นแหละ

เจ้าแมวเทาหางยาวตัวนี้ลักษณะดี สีสวยท่าทางจะอนาคตไกลครับ ตัวเมียตัวผู้ก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่มันชอบมาที่บ้านผมบ่อยมากๆ บางทีก็มากินอาหารที่ตัวใหญ่กินเหลือ หรือแอบชิงกินก่อนก็มี จริงๆแล้วบ้านไหนมีแมวก็จะมีแมวเพิ่มมาตามธรรมชาตินั่นแหละนะ

วัยแก่ของตัวใหญ่

เมื่อตัวใหญ่เข้าสู่ลักษณะที่เป็นแมวแก่ พฤติกรรมของมันก็เปลี่ยนอย่างไป อย่างเช่นกลับมาน่ารักขี้อ้อนเหมือนตอนเด็กๆ ก็มีให้เห็นอยู่บ่อยๆ แม้ว่าแมวจะแก่แต่ก็มีการเรียนรู้เสมอ เช่นมันชอบส่งเสียงดังขอข้าวขอปลากิน ผมก็ยังไม่ยอมให้ จนมันร้องเสียงหวานๆ ค่อยให้ สุดท้ายพอจะมากินทีไรก็ร้องเสียงอ้อนๆน่ารักทีเดียว มาน่ารักเอาตอนแก่ก็ยังดีกว่าไม่เคยเลย

แมวแก่ ฟันหายไปเกือบหมดปาก
แมวแก่ ฟันหายไปเกือบหมดปาก

เมื่อแก่ฟันของตัวใหญ่ก็หมดปากเหมือนแมวตัวอื่นๆ ที่เมื่อถึงวัยแก่ก็จะให้ปลาทูสดแทนครับ แมวก็จะกินได้ง่าย ปลาที่ให้ก็เป็นเนื้อปลาล้วนๆไม่ได้ผสมข้าวหรืออะไรอย่างอื่น มันก็กินได้เรื่อยๆครับ อย่างจุ๊บนี่กินอยู่นานเลย ส่วนตัวใหญ่นี่จะเรื่องมากกว่าจุ๊บนิดหน่อย

จริงๆจะว่าเรื่องมาก มากก็ว่าได้บ้านผมเพิ่งจะมีปัญหาหัวปลาทูก็ตัวใหญ่นี่แหละ เพราะมันจะกินแต่ตัวและทิ้งหัวไว้ บางทีลืมเก็บหรือเก็บแล้วลืมฝัง เจอแมลงวันมาไข่หนอนไชยุ่บยั่บก็มี (ถ้าฝังดินจะไม่มีกลิ่นและหนอนแมลงวัน)  ปัญหานี้ไม่เคยเกิดเมื่อสมัยจุ๊บเพราะจุ๊บจะกินทั้งตัวทั้งหัว ขนาดหางยังไม่เหลือเลย เอาเป็นว่ามันเก็บเรียบไม่ต้องให้เจ้าของมาเก็บซากส่วนตัวใหญ่นี่จะเหลือหัวกับหางไว้ให้

เรื่องมากอีกเรื่องก็คือความสดของปลา แน่นอนว่าจมูกของแมวนั้นดีกว่าของคนมากนัก บางทีเพิ่งไปซื้อปลามาจากตลาดมันก็ทำเมินว่าไม่สด ทำเดินหนีอะไรประมาณนั้น ขนาดว่าอุ่นไมโครเวฟให้กลิ่นปลาฉุยๆและเป่าพัดลมให้เย็นแล้วยังหยิ่งไม่ยอมกินทันทีอีก วิธีที่จะทำให้มันกินคือปิดประตูบ้านทำเหมือนไม่สนใจ พอเปิดมาก็จะเห็นมันกินหรือไม่ก็เจอเศษปลานั่นเอง

ุ่แมวนายแบบกับลิ้นมังกรด่าง
ุ่แมวนายแบบกับลิ้นมังกรด่าง

มีเรื่องความขี้อ้อนของแมวแก่อีกนิดก็คือวันหนึ่งที่ผมซื้อต้นไม้มาและกำลังจะถ่ายรูปต้นไม้เก็บไว้ ในระหว่างถ่ายก็มีตัวใหญ่มาเข้ากล้องตลอด แถมมองกล้องด้วย เคล้าเคลียทั้งกระถางต้นไม้ ทั้งคนถ่ายประมาณว่าอ้อนจะกินข้าว แต่เปลี่ยนวิธีใหม่นิดหน่อย ตัวใหญ่นี่เวลาหิวข้าวจะน่ารักที่สุดในสามมหาแมว หรือจะทะลุเข้าไปในฝั่งของความน่ารำคาญก็ได้เหมือนกัน คือหิวแล้วเดินตาม เคล้าเคลีย เรียกเจ้าของให้ไปทำข้าวทำปลาให้ มีครั้งหนึ่งที่ผมทำสวนอยู่หลังบ้านแล้วมันก็เดินมาจากหน้าบ้านมาร้องเรียก และเดินไปรอหน้าจานข้าวแมว…

รอเจ้าของกลับบ้าน
รอเจ้าของกลับบ้าน

หรือแม้กระทั่งว่าแมวที่กำลังหิวก็จะรอเจ้าของอยู่หน้าประตูบ้าน รอว่าเมื่อไหร่เจ้าของจะกลับมาสักที แน่นอนว่าเป็นผมที่เห็นมันรออยู่และเมื่อลงไปเปิดประตูก็ได้่รู้สึกถึงอารมณ์ประมาณว่าแมวบ่น ร้องเบาๆอุบอิบๆ…ตามประสาแมวแก่ๆ

อีกเรื่องที่สนใจก็คือตัวใหญ่และจุ๊บ ต่างก็ต้องยอมสยบแก่แมวเจ้าถิ่นตัวนี้ เป็นแมวขาวดำเหมือนตัวใหญ่ แต่ดูหน้าตาแล้วโหดกว่าเยอะ ทั้งร่างกายที่ดูแข็งแรงบึกบึน รวมถึงแววตาของมัน ทำให้หลายครั้งตัวใหญ่ต้องหนีและแพ้พ่ายเพราะนอกจากแก่แล้วยังสู้เขาไม่ได้อีก ดูๆไปอาจจะอายุใกล้ๆกันแต่ความเก๋าต่างกันมาก เดิมทีตัวใหญ่ก็หน้าตาไม่ได้ดูเกเรอยู่แล้ว ออกจะเป็นแมวเอ๋อๆด้วยซ้ำ ดังนั้นถึงมันจะทำหน้าดุสายตากวนและหยิ่งขนาดไหน มันก็ดูไม่ดุอยู่ดี(จากสายตาคน)

แมวเจ้าถิ่น แข็งแรงบึกบึน
แมวเจ้าถิ่น แข็งแรงบึกบึน

คงจะไปสู้กับแมวหง่าว และสารพัดแมวรุ่นใหม่ที่เพิ่งเติบโตแข็งแรงมาไม่ได้มากนัก การตัดสินใจกลับมาตายรังที่บ้านก็น่าจะเป็นการตัดสินใจที่ดี ที่เหมาะกับช่วงชีวิตสงบๆในบั้นปลายของแมวแก่ๆตัวนึง

ช่วงท้ายของชีวิต

ในช่วงเดือนพฤษจิกายนที่ผ่านมานั้นตัวใหญ่ก็ไม่ได้มีอาการผิดปกติแต่อย่างใด แต่มาวันหนึ่งมันก็ไม่ได้มากินข้าวกินปลาเหมือนเคย แม้ว่าจะนั่งอยู่หน้าบ้าน อยู่บ้านตรงข้าม มันก็ไม่ได้เข้ามากินข้าวเหมือนอย่างที่เคย จนผิดสังเกตุ แต่ด้วยความที่เคยชินว่ามันชอบออกไปข้างนอก และเคยไปใช้ชีวิตอยู่บ้านอื่นก็ทำให้นึกได้ว่ามันไปกินข้าวบ้านอื่นนั่นเอง

ไม่ยอมมากินข้าว จะจับก็วิ่งหนี
ไม่ยอมมากินข้าว จะจับก็วิ่งหนี

วันสุดท้าย 7 ธันวาคม 2555

วันนี้เป็นวันที่อากาศเช้าเย็นๆ ผมเดินออกไปเพื่อรดน้ำต้นไม้ตอนเช้า และพบตัวใหญ่นอนอยู่ทางในสวนที่บ้าน พบว่ามันผอมมาก หายใจลำบาก น้ำตาไหลซึม ร้องเสียงอ่อยๆตามประสาแมวป่วย ผมรับรู้ด้วยสัญชาติญาณทันทีว่าวันนี้คงเป็นวันสุดท้ายของมันแล้ว ตามธรรมชาติของแมวนั้นก็จะมีบางตัวที่กลับมาลา แล้วก็ตาย หรือไม่ก็หายไปตายไกลๆอย่างสงบ กรณีตัวอย่างเป็นแมวที่มาลาตาย ผมและแม่มาลูบมัน ดูมัน ให้อาหารมันเป็นวันสุดท้าย ผมเองคงไม่ไปฝืนกฏธรรมชาติ และเชื่อว่าเกิดอย่างแมวก็ต้องตายอย่างแมว และไม่ใช้ความคิดของมนุษย์เข้าไปตัดสินการเป็นอยู่หรือตายของมัน

แต่ที่ดูจากอาการก็บอกกันอีกทีเลย จากประสบการณ์เลี้ยงแมวมาหลายตัว ฝังแมวมาก็น่าจะเกิน 10 แบบไม่รวมลูกแมว อาการแบบนี้ไม่รอดแน่นอน แต่ที่ดีใจคือมันเองได้พยายามกลับมาที่บ้าน กลับมาเพื่อสื่อสาร มารออะไรสักอย่าง แมวไม่ต้องการคุณหมอ เพราะมันไม่รู้จักหมอ ตามธรรมชาติแล้วสัตว์จะฟื้นฟูตัวเองได้ดีกว่ามนุษย์รวมถึงการหายาหรือสมุนไพรด้วย การจากไปของมันถือเป็นกฏของธรรมชาติ

การดำเนินชีวิตของผมเป็นไปอย่างปกติ แต่ก็ใช้เวลาลงไปดูมัน ไปลูบหัวมันเป็นระยะๆ จนกระทั่งตอนกลางคืนประมาณ 3 ทุ่มมันก็หายไปจากจุดที่เคยอยู่ตอนกลางวัน

แมวแก่ใกล้ตาย
แมวแก่ใกล้ตาย

8 ธันวาคม 2555

เช้านี้ผมรู้ดีว่าต้องออกไปตามหาศพแมวของตัวเองแน่นอน วันนี้อากาศไม่ร้อนไม่เย็นนัก เป็นเช้าที่เหงาๆตามประสาต้นหนาว ผมได้ยินแม่คุยกับเพื่อนบ้านและแม่ก็มาบอกว่า แมวเราไปตายหน้าบ้านของเพื่อนบ้าน ซึ่งมันก็นอนตายกลางถนน ซึ่งตำแหน่งนั้นในตอนกลางคืนก็จะมีรถไปจอดอยู่ คงจะไปในตายใต้รถละนะ แต่ก็ไม่ได้รับผลอะไรจากรถนะครับ นอนตายบนถนนเฉยๆ ตามสภาพแมวแก่ป่วยตายหรืออะไรก็ตาม สุดท้ายก็ไปจับมันใส่กล่องเพื่อเอาไปขุดฝังต่อไป

ซากแมวตัวใหญ่ ที่ตัวเล็กบนโลก นอนนิ่งบนถนน
ซากแมวตัวใหญ่ ที่ตัวเล็กบนโลก นอนนิ่งบนถนน

ตัวใหญ่เป็นหนึ่งในสามของแมวที่มีบทบาทในชีวิตของผมมากๆ และเป็นแมวตัวสุดท้ายที่อยู่ด้วยกัน จากนี้คงจะไม่หาเลี้ยงสัตว์ใดๆจนกว่าจะมีความพร้อมที่จะสร้างธรรมชาติที่เหมาะแก่การดำรงชีวิตของสัตว์นั้นๆก่อนจะเลี้ยงมัน เพื่อให้มันใช้ชีวิตในแบบของมันให้สมบูรณ์ที่สุด

สวัสดี

ตัวใหญ่กับปลาทู

ตอนนี้แม้ว่าจุ๊บจะไม่อยู่นานแล้ว แต่ก็ยังมีแมวแก่ๆอีกตัวที่กลับมาให้เลี้ยงอีกครั้ง หลังจากที่มันได้ไปท่องยุทธภพ(แมว) มานาน จนบัดนี้เป็นแมวที่มักจะเห็นหน้าทุกเช้าเย็นเพราะปลาทู

ตัวใหญ่…

ตัวใหญ่เป็นแมวตัวผู้แก่ๆ ตอนนี้ก็น่าจะมีอายุเกิน 10 ปี แล้ว เป็นแมวตัวผู้ที่โดนทำหมันเนื่องจากออกอาการมากเกินไปจนส่งเสียงดังรบกวนเพื่อนบ้านเลยต้องจับไปสำเร็จโทษ แต่ถึงกระนั้นตัวใหญ่ก็ยังไม่หมดความเป็นแมวเพศผู้มันยังไปสร้างแก๊งและรวบรวมสมาชิก แต่ในที่สุดมันก็ต้องพ่ายกลับมาตายรังที่บ้าน

ปลาทู…

ปลาทูดูเหมือนจะเป็นอาหารชนิดเดียวที่เหมาะสมที่สุดในเวลานี้ ทั้งคุณค่าที่ได้และดูเหมือนจะถูกปากของตัวใหญ่มากอีกด้วย จริงๆแล้วจุ๊บก็ชอบปลาทูมาก และจริงๆ ที่สุดก็คงจะเป็นแมวเกือบทุกตัวก็คงจะชอบกินปลาทูละนะ

ตัวใหญ่กับปลาทู…

จะพิมพ์เล่าก็คงจะเห็นภาพบ้าง แต่ก็คงจะไม่ชัดเจนเท่ากับดูวีดีโอคลิปด้านล่าง…

เรื่องราวของผมและแมวตัวเก่าที่กลับมาใหม่ก็คงจะได้เริ่มต้นอีกครั้ง หลังจากที่ผ่านช่วงว่างเว้นไปกว่าหนึ่งปีที่จุ๊บหายไปและตัวใหญ่ยังไม่กลับมา ซึ่งวันนี้ตัวใหญ่เป็นแมวตัวสุดท้ายที่ผมเหลืออยู่ และคิดว่าจะดูแลมันให้ดีเพราะแต่ก่อนเลี้ยงแบบปล่อยๆ มานาน

หลากลีลา กับแมวหิว

เวลาที่เราต้องการอะไร ก็จะพยายามเพื่อให้ได้มา แมวก็เช่นกันเมื่อต้องการ จึงพยายาม…

จุ๊บเวลาหิวนี่มันจะเชื่องเป็นพิเศษ เรียกก็มา ลูบก็นอน นั่งก็ไซร้ เดินวนไปมาขออาหารตลอด แค่เดินผ่านก็เดินตามแล้ว ซึ่งมันจะมีอาการประมาณนี้แค่ตอนหิวเท่านั้น…

cat-in-hungry-motion

ไม่รู้เหมือนกันว่าการเล่นหรือแหย่มัน ตอนมันหิวนี่เป็นการทรมาณแมวรึเปล่า แต่เวลาเห็นมันแสดงท่าทีที่ต่างจากที่เคยเป็นที่ไรก็อดขำและเดินไปหยิบกล้องมาถ่ายไม่ได้เสียที กว่าจุ๊บจะได้กินก็ต้องมาเป็นนายแบบอยู่หลายรูปเลยทีเดียว

จากรูปก็จะเห็นว่ามันผอมลงไป ผอมไปกว่าเดิมมากจริงๆ อาจเพราะอาหารไม่ถูกปากหรือเป็นเพราะแมวแก่อยากจะลดความอ้วนก็ไม่รู้มันเหมือนกัน แต่รู้แค่ว่าช่วงที่มันหิวนี่มันบ่อยจริงๆ หรือมันอาจจะอยากกินปลาทูอย่างเดียวก็ได้

ปลาทูบางทีก็มีหมด ไม่ได้ซื้อมาในหลายๆครั้งก็เลยต้องกินอาหารเม็ดไปก่อน แต่ทุกครั้งผมก็ยังรู้สึกว่าจุ๊บมันก็ยังคาดหวังปลาทูอยู่ดี ดูจากความพยายามในการอ้อน เคล้าเคลียอยู่บ่อยๆนั่นแหละนะ

สวัสดี

แมวหมูที่หิวโหย กับปลาทูนึ่งนิ่ง

จุ๊บเดินวนไปมาหน้าบ้าน มองหน้าและเอาลิ้นเลียปากตลอด ผมนั่งมองมันอยู่ไม่นานก็ไม่หยิบมาปลาทูไปอุ่น…

cat-n-fish-1

ระหว่างอุ่น จุ๊บมันก็เดินไปนอนเลียพุงอยู่ริมล้อรถ เมื่ออุ่นปลาทูเสร็จและนำมาใส่จาน ก็รีบวิ่งมาดูทันที

cat-n-fish-2

แมวหิวเดือดที่เอาลิ้นเลียปากแพล่บๆ รอกินปลาทูที่กำลังอุ่นๆอยู่ จุ๊บจะรอให้มันเย็นสักพักแล้วค่อยกิน เพราะเอาปลาทูออกจากไมโครเวฟใหม่ๆ มันร้อนมากๆ เล่นเอาแมวปากพอง บางทีหลังจากอุ่นปลาผมก็จะเอาวางทิ้งไว้สักพักก่อนจะให้มันกิน เพราะกลัวมันจะหิวจัดจนลืมร้อน

เมนูปลาทูลังอบไมโครเวฟก็ยังเป็นเมนูโปรดของจุ๊บอยู่ดี ดูได้จากสีหน้าแมวที่กำลังหิวโหย มองปลาทูที่นอนนิ่งๆอยู่ในจานนี้แหละ

สวัสดี

บุญคุณปลาทู แมวหมูทำได้

วันนี้ตอนห้าทุ่ม ผมลืมปิดประตูหน้าบ้าน ลืมปิดตั้งแต่เย็นๆนั่นแหละ ลืมไปเสียสนิท ก่อนจะนอนเลยต้องไปปิดซะหน่อย เปิดอ้าซ่าเดี๋ยวจะไม่ดี

เดินลงไปเปิดประตูตามปกติ แต่สิ่งที่ไม่ปกติคือมีหนู….?

cat-reward

มีหนูมาวางอยู่ตัวหนึ่ง น่าจะตายแล้ว อีกแล้ว มีมาอีกครั้ง ครั้งที่แล้วเมื่อเดือนก่อน แม่ผมต้องมาเรียกให้ไปเก็บไปทิ้ง หนูตายมาจากไหน?

จุ๊บจับมาให้นั่นเอง…ครั้งก่อนมันเอามาเล่นให้ดูหน้าประตูเลยแสดงผลงานว่ามันทำได้นะ ไม่ได้กินข้าวฟรีๆนะ ฉันทำงานได้ด้วย ครั้งที่แล้วเป็นหนูตัวไม่ใหญ่มากครับ แต่ครั้งนี่น่าจะเป็นน้ามันครับ ตัวใหญ่กว่าเดิมใช้ได้ ผมเดินไปพบศพหนูตัวนี้และลองเอาไม้เขียๆดูพบว่าน่าจะตายมาซัก 1-2 ชั่วโมงแล้ว ตัวหนูยังติดกันดีอยู่ปกติ จุ๊บเป็นแมวที่ล่าแล้วมาวางได้น่ารักมาก ผิดกับวิลลี่แม่ของมัน รายนั้นออกจากแนวโหดและซาดิส แม้ว่าวิลลี่จะสร้างผลงานจับหนูได้มากกว่า 50 ตัว แต่ปัญหาคือมันชอบชำแหละ….

แน่นอนครับ ในเมื่อมันชำแหละแล้ว ใครไม่รู้ก็ดูไม่ออกหรอกครับว่าเป็นซากหนู หัวไปทาง หางไปทาง ใส้ไปทาง มั่วไปหมด กระจายเต็มพื้นเลย ผมเห็นภาพนั้นซะจน…ชิน จริงๆก็ไม่อยากจะชินซักเท่าไหร่ แต่มันมีให้เก็บทุกวัน แถมผมก็เป็นผู้ชายคนเดียวในบ้าน และที่สำคัญวิลลี่ก็เป็นแมวของผมอีกนั่นแหละ จริงๆผมก็ไม่อยากเก็บหรอกครับ แต่ใครจะเก็บละ…

เหมือนหนูตัวนี้ถ้าทิ้งไว้นานก็คงไม่ดี แม่ตื่นมาเห็นตอนเช้าก็คงตกใจ ผมเลยจัดการเอาไปทิ้งซะเดี๋ยวนั้น นี่คงเป็นบุญคุณปลาทูของจุ๊บนั่นเอง เพราะวันนี้จุ๊บได้กินปลาทูทั้งมื้อเช้าและมื้อเย็น ทำให้แมวหมูมีพลังพอจะวิ่งไล่หนูแน่นอน

สวัสดี

ภาพเก่าๆ

วันนี้ตื่นตามปกติที่จะต้องเปิดประตูบ้านออกไปเพื่อที่จะรับบรรยากาศหน้าบ้านบ้าง วันนี้เป็นวันที่ตื่นสายพอสมควรนั่นคือ 10 โมงเช้า บรรยากาศและไอน้ำยามเช้ามันคงหายไปหมดแล้ว แต่ก็ยังมีสิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง…

…ผมเดินเข้าบ้านมาและปิดประตูมุ้งลวด หันหลังกลับไปได้ไม่ทันไรก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย เสียงร้องที่ไม่ค่อยออกมาจากลำคอ เสียงของแมวจุ๊บ

oldcat1

จุ๊บหิวข้าวแต่เช้า เลยมาทักทายกันหลังจากผมเปิดประตู สิ่งที่มันต้องการคงมีแค่ปลาทูอย่างเดียวเท่านั้น ตอนนี้มันเป็นรูปแบบไปแล้ว

“เปิดประตู

จุ๊บเดินมา

ให้ปลาทู”

เป็นแบบนี้ทุกๆวัน หรือไม่ก็ทุกวันที่ผมเปิดประตูบ้านมาในจังหวะที่มันอยู่แถวนั้นล่ะนะ จริงๆแล้วมันคงอยู่แถวๆนั้นทั้งวัน เพราะเปิดมาทีไรมีโอกาสเจอมันเดินเข้ามาหามากกว่า 75 % นานๆทีถึงจะไม่เจอ เพราะฉะนั้นเวลาที่ผมซื้อปลาทูก็จะซื้อมาทีละ สิบกว่าตัว เผื่อไว้หลายๆวันเลย

จริงๆแล้วถ้าวันไหนเปิดประตูไปแล้วไม่เจอมันก็อดห่วงไม่ได้เหมือนกันว่ามันจะไปเที่ยวไหน ถ้าวันไหนเปิดไปแล้วเจอจานอาหารที่เทอาหารเม็ดไว้แล้วก็ไม่เป็นไร แต่บางทีไม่มีอาหารแล้วมันไม่มาก็แปลกอยู่ เคยเจออยู่ทีสองทีคือเปิดประตูแล้วมันนอนอยู่ ต้องเปิดกันถึงสองรอบมันถึงจะมา

….รอบแรกเปิดให้ได้ยินเสียงเพื่อปลุกมารอในตำแหน่งที่เหมาะสม

……… รอบสองเปิดเพื่อให้ได้ยินเสียงประตูเพื่อให้เดินเข้ามาขอปลาทู

ยังไงปลาทูก็ดูจะอร่อยกว่าอาหารเม็ดละนะ จริงๆมันก็กินอาหารเม็ดมาหลายปีแล้วคงจะเบื่อ ถึงแม้ว่าเขาจะทำรสอะไรมาเยอะๆก็ตาม แต่แมวก็ยังต้องกินรสนั้นๆจนหมดถุงก่อนที่จะได้กินอีกรสอยู่ดี ถ้าเป็นเราก็คงต้องกินกระเพราหมูกรอบ 30 จานแล้วถึงเปลี่ยนไปกินก๋วยเตี๋ยวได้ ถึงจะชอบแค่ไหนมันก็ต้องเบื่อกันมั่งล่ะงานนี้ อะไรที่มันซ้ำๆไม่เปลี่ยนแปลงเลยมันก็น่าเบื่อ

oldcat2

แมวมันก็คงเบื่อ…แล้วถ้ามันเบื่อปลาทูแล้วมันจะไปกินอะไรหนอ~

สวัสดี

แมวหิว ข้าวเย็น ปลาทู

เย็นวันนี้ผมเดินลงจากห้องไปดูสวน (กระถาง) บอนสีหลังบ้านตามปกติ และก็เป็นปกติอีกเช่นกันสำหรับในเวลาเย็นแบบนี้ ทุกครั้งประมาณ 5 โมงเย็น ถ้าได้ลองเปิดประตูบ้านไปก็จะพบแมวจุ๊บมานั่งรออาหารเย็นทุกวันๆ แม้บางวันจะลืมเปิดไปให้บ้างมันก็ยังรออยู่แถวๆหน้าบ้านนั่นแหละ…

พอแมวจุ๊บเห็นหน้าผมทีไร มันก็จะเลียปากแพล่บ พร้อมกับร้องอ้อนวอน ( รึเปล่า ) ขออาหาร แน่นอนว่าแค่เทอาหารเม็ดไปมันก็คงยังร้องอยู่นั่นแหละ และนี่ก็เป็นเหตุที่ทำให้จุ๊บเห็นหน้าผมตอนหิวทีไรก็เลียปากแพล่บๆ เพราะว่าผมให้ปลาทูกับมัน….

….สำหรับแมวจุ๊บการได้กินปลาทูทุกวันคงเป็นความสุขสนุกใจของแมวไม่มากก็น้อย แต่การได้กินปลาทูนั้นไม่ง่ายเลย แมวจุ๊บจะต้องอดทนรอและอดทนรอ และอดทนรอต่อไปอีก จนกว่าเจ้าของที่ไม่ค่อยได้สนใจจะเปิดประตูมาทักทายกัน และกว่าที่ปลาทูจะถูกนำออกมาจากช่องแช่แข็งไปสู่ไมโครเวฟแล้วยังนานกว่าอีก เพราะต้องอุ่นไฟอ่อนๆให้จุ๊บรอจนท้องกิ่ว ถึงจะอุ่นมาแล้วก็ตาม ความร้อนของปลาทูที่เพิ่งออกจากเตาอบไมโครเวฟก็ทำให้แมวจุ๊บได้เรียนรู้ว่า ไม่ควรจะรีบกินนัก เพราะลิ้นจะพอง เราจะมาดูรูปแมวจุ๊บในระหว่างมื้อค่ำของวันนี้กัน

jub-dinner1
แมวจุ๊บที่ทำหน้าอ้อนวอนหน้าประตูมุ้งลวด ภาพนี้มีให้เห็นมามากกว่า แปดปีแล้ว

jub-dinner2
เมื่อได้ปลามาแต่ก็ยังไม่รีบกิน

jub-dinner3
แถมยังทำเมินด้วยสไตล์แมวหยิ่งที่ยังไม่อยากกิน ใครจะทำไม

jub-dinner4
มีบ่นแถมด้วยอีกนิดหน่อย ( จริงๆมันหาวน่ะ )

jub-dinner5
สุดท้ายก็ต้องไปนั่งรออยู่ดี นานจริงๆกว่าจะได้กินปลาสักตัว..

ถ้าผมปิดประตูบ้านไปแล้วอีกชั่วโมงค่อยเปิดออกมาปลาจะหายไปเหมือนเล่นกล จะเหลือทิ้งไว้ก็แต่เศษก้างชิ้นที่ใหญ่เกินแมวจุ๊บจะเคี้ยวแค่นั้นเอง

สวัสดี

การรอคอยของจุ๊บ

ทุกๆวันในตอนเช้าและตอนเย็นจุ๊บจะคอยอยู่หน้าบ้าน นอนอยู่แถวๆนั้นไม่ใกล้ไม่ไกล ถึงจะไม่อยู่เพียงแค่คุณเปิดประตูบ้าน จุ๊บ ก็จะวิ่งมาให้ได้เห็นภายในเวลาไม่นาน

เพราะมัน….หิว..

..
ในแต่ละวันของจุ๊บจะมีการรอคอยที่สำคัญอยู่อย่างหนึ่งนั่นก็คือปลาทูลัง.. แต่ก่อนนั้นตั้งแต่จุ๊บเกิดก็ได้กินแต่วิสกัสเป็นอาหารของมัน เมื่อเวลาได้ผ่านไป ทำให้ฟันและลิ้นของมันอาจจะเกิดความเบื่อ…จนเริ่มมีอาการไม่อยากอาหารขึ้นมา เทให้เท่าไหร่ก็เมินหน้าหนี ผมก็เลยต้องแก้ปัญหาด้วยการ ซื้อปลาทูมาให้มันลอง

ปลาทูในตอนแรกเป็นแบบเป็นเข่งขายตามตลาด ประมาณ 3 ตัวสิบบาทซึ่งเป็นตัวเล็กๆ เรียกติดปากกว่า ปลาทูแมว อาจเพราะตัวมันเล็กเกินไปกว่าที่คนจะกินอิ่มก็เลยเอามาให้แมวกินกัน ซึ่งแมวก็ดูจะชอบอยู่ด้วย ให้เท่าไหร่ก็กินหมดเท่านั้น เจริญอาหารจริงๆ
Continue reading การรอคอยของจุ๊บ