เปิดประตูเจอ..ขาแมว

เป็นอีกวันที่ผมตื่นเช้า วันนี้จริงๆไม่มีงานเร่งอะไร แต่รู้สึกว่าตั้งแต่ตื่นเช้ามานี่เวลาเหลือเยอะมากมาย มีอะไรให้ทำกันเยอะจริงๆ เยอะจนเหมือนจะว่าง…

…ผมลงมาจากห้องตอนเช้าตามปกติเหมือนเคย เพื่อมาดูว่าบอนสีเป็นยังไงบ้าง มันหวานเป็นยังไงบ้าง ผักที่เพาะเมล็ดไว้เป็นยังไงบ้าง แต่พอเปิดประตูออกไป เอ๊ะ..! ติดอะไร มองไปก็เห็นขาแมว….

…หลังจากเห็นขาแมวก็ถึงบางอ้อ (บางอ้อคืออะไร -*- ) จุ๊บมานอนอยู่ริมประตูแน่ๆ ที่โผล่มาแต่ขาแมวก็เพราะว่ามันลอดได้แค่ขา บานประตูอยู่ห่างจากพื้นประมาณ 3 นิ้ว มากพอที่ขาแมวจะลอดมาเวลาเปิดประตูไปทับมัน แต่ก็ไม่พอจะลอดพุงมันได้ สมมุติว่าถ้าผมเปิดประตูดันไปอีก แมวจุ๊บจะเกิดอาการเสียหลักโดนดันไปเรื่อยๆ ถึงกับเซ็งได้ แต่ถ้าเปิดแรงๆแมวอาจจะบาดเจ็บได้

door-cat1

ที่เป็นอีกที่หนึ่งที่แมวตัวหนึ่งชอบนอน ไม่รู้ว่าชอบมีความเสี่ยงหรือตรงหน้าประตูมันมีดีอะไร อาจจะเป็นเพราะมีช่องเล็กๆระหว่างบานประตู ที่มีลมเข้าออกก็เป็นได้ ผมเองก็ไม่ใช่แมวก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมมันต้องมานอนตรงนั้น

door-cat2

แต่กำลังคิดอยู่ว่าถ้าซื้อที่นอนมาให้มัน มันจะนอนหรือปล่าว เพราะดูจากนิสัยมันชอบเปลี่ยนที่นอนไปเรื่อยๆเลย ง่วงไหนนอนนั่น มันไม่เคยนอนเตียงแมวเบาะแมวมามันจะชอบรึเปล่าก็ไม่รู้ แต่รู้อย่างหนึ่งว่ามันชอบโซฟาในบ้านแน่ๆ เข้ามาทีไรหลับตรงนั้นทุกที…

สวัสดี

บุญคุณปลาทู แมวหมูทำได้

วันนี้ตอนห้าทุ่ม ผมลืมปิดประตูหน้าบ้าน ลืมปิดตั้งแต่เย็นๆนั่นแหละ ลืมไปเสียสนิท ก่อนจะนอนเลยต้องไปปิดซะหน่อย เปิดอ้าซ่าเดี๋ยวจะไม่ดี

เดินลงไปเปิดประตูตามปกติ แต่สิ่งที่ไม่ปกติคือมีหนู….?

cat-reward

มีหนูมาวางอยู่ตัวหนึ่ง น่าจะตายแล้ว อีกแล้ว มีมาอีกครั้ง ครั้งที่แล้วเมื่อเดือนก่อน แม่ผมต้องมาเรียกให้ไปเก็บไปทิ้ง หนูตายมาจากไหน?

จุ๊บจับมาให้นั่นเอง…ครั้งก่อนมันเอามาเล่นให้ดูหน้าประตูเลยแสดงผลงานว่ามันทำได้นะ ไม่ได้กินข้าวฟรีๆนะ ฉันทำงานได้ด้วย ครั้งที่แล้วเป็นหนูตัวไม่ใหญ่มากครับ แต่ครั้งนี่น่าจะเป็นน้ามันครับ ตัวใหญ่กว่าเดิมใช้ได้ ผมเดินไปพบศพหนูตัวนี้และลองเอาไม้เขียๆดูพบว่าน่าจะตายมาซัก 1-2 ชั่วโมงแล้ว ตัวหนูยังติดกันดีอยู่ปกติ จุ๊บเป็นแมวที่ล่าแล้วมาวางได้น่ารักมาก ผิดกับวิลลี่แม่ของมัน รายนั้นออกจากแนวโหดและซาดิส แม้ว่าวิลลี่จะสร้างผลงานจับหนูได้มากกว่า 50 ตัว แต่ปัญหาคือมันชอบชำแหละ….

แน่นอนครับ ในเมื่อมันชำแหละแล้ว ใครไม่รู้ก็ดูไม่ออกหรอกครับว่าเป็นซากหนู หัวไปทาง หางไปทาง ใส้ไปทาง มั่วไปหมด กระจายเต็มพื้นเลย ผมเห็นภาพนั้นซะจน…ชิน จริงๆก็ไม่อยากจะชินซักเท่าไหร่ แต่มันมีให้เก็บทุกวัน แถมผมก็เป็นผู้ชายคนเดียวในบ้าน และที่สำคัญวิลลี่ก็เป็นแมวของผมอีกนั่นแหละ จริงๆผมก็ไม่อยากเก็บหรอกครับ แต่ใครจะเก็บละ…

เหมือนหนูตัวนี้ถ้าทิ้งไว้นานก็คงไม่ดี แม่ตื่นมาเห็นตอนเช้าก็คงตกใจ ผมเลยจัดการเอาไปทิ้งซะเดี๋ยวนั้น นี่คงเป็นบุญคุณปลาทูของจุ๊บนั่นเอง เพราะวันนี้จุ๊บได้กินปลาทูทั้งมื้อเช้าและมื้อเย็น ทำให้แมวหมูมีพลังพอจะวิ่งไล่หนูแน่นอน

สวัสดี

ที่นอนแมว ใต้ตัวรถ ข้างล้อรถ

จะแปลกหรือไม่ถ้าแมวจะเปลี่ยนที่นอนประจำบ่อยๆ หรือเปลี่ยนไปนอนที่แปลกๆ ?…

ถ้าผมเป็นแมวผมคงอาจจะดีใจไม่น้อยที่มีอานาเขตกว้างใหญ่ และกว้างใหญ่กว่าตัวมันไม่รู้กี่เท่า แต่จริงๆแล้วมันคงไม่สำคัญเท่ากับนอนหลับได้อย่างสบายใจละนะ

wheelcat1

แมวจุ๊บของผมก็เป็นอย่างนี้ มีพื้นที่รอบบ้าน และมันก็เปลี่ยนที่นอนไปเรื่อยๆ ที่ๆดูเหมือนเป็นที่ประจำกลับไม่เจอมันอยู่ประจำ บางทีก็ไปเจอมันอยู่ในที่แปลกๆเช่นกระถาง ในพุ่มไม้ หรือกระทั่งนอนอาบแดด จริงๆเรื่องนี้คงเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับแมวไปซะแล้ว จริงๆแล้วถ้าคนเราไม่มีเตียง การไปนอนกลิ้งมุมนั้นมุมนี้ก็คงจะเป็นเรื่องธรรมดาเหมือนกัน และนี่ก็คงเป็นเหตุที่มันไปนอนที่นั่นที่นี่ไม่เคยซ้ำ หรือเพราะมันไม่มีเตียงนั่นเอง ผมเองก็ไม่เคยซื้อที่นอนแมวให้มันซะด้วย แต่รู้อยู่อย่างเดียวคือเวลามันมานอนบนโซฟาในบ้านมันก็จะหลับสนิทแทบจะปลุกไม่ตื่นกันเลยทีเดียว

wheelcat2

ผมเองไม่แน่ใจเหมือนกันว่าที่มันหลับสนิทเพราะอยู่ในบ้านหรือว่าเพราะเบาะมันนุ่มกันแน่…

สวัสดี

ภาพเก่าๆ

วันนี้ตื่นตามปกติที่จะต้องเปิดประตูบ้านออกไปเพื่อที่จะรับบรรยากาศหน้าบ้านบ้าง วันนี้เป็นวันที่ตื่นสายพอสมควรนั่นคือ 10 โมงเช้า บรรยากาศและไอน้ำยามเช้ามันคงหายไปหมดแล้ว แต่ก็ยังมีสิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง…

…ผมเดินเข้าบ้านมาและปิดประตูมุ้งลวด หันหลังกลับไปได้ไม่ทันไรก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย เสียงร้องที่ไม่ค่อยออกมาจากลำคอ เสียงของแมวจุ๊บ

oldcat1

จุ๊บหิวข้าวแต่เช้า เลยมาทักทายกันหลังจากผมเปิดประตู สิ่งที่มันต้องการคงมีแค่ปลาทูอย่างเดียวเท่านั้น ตอนนี้มันเป็นรูปแบบไปแล้ว

“เปิดประตู

จุ๊บเดินมา

ให้ปลาทู”

เป็นแบบนี้ทุกๆวัน หรือไม่ก็ทุกวันที่ผมเปิดประตูบ้านมาในจังหวะที่มันอยู่แถวนั้นล่ะนะ จริงๆแล้วมันคงอยู่แถวๆนั้นทั้งวัน เพราะเปิดมาทีไรมีโอกาสเจอมันเดินเข้ามาหามากกว่า 75 % นานๆทีถึงจะไม่เจอ เพราะฉะนั้นเวลาที่ผมซื้อปลาทูก็จะซื้อมาทีละ สิบกว่าตัว เผื่อไว้หลายๆวันเลย

จริงๆแล้วถ้าวันไหนเปิดประตูไปแล้วไม่เจอมันก็อดห่วงไม่ได้เหมือนกันว่ามันจะไปเที่ยวไหน ถ้าวันไหนเปิดไปแล้วเจอจานอาหารที่เทอาหารเม็ดไว้แล้วก็ไม่เป็นไร แต่บางทีไม่มีอาหารแล้วมันไม่มาก็แปลกอยู่ เคยเจออยู่ทีสองทีคือเปิดประตูแล้วมันนอนอยู่ ต้องเปิดกันถึงสองรอบมันถึงจะมา

….รอบแรกเปิดให้ได้ยินเสียงเพื่อปลุกมารอในตำแหน่งที่เหมาะสม

……… รอบสองเปิดเพื่อให้ได้ยินเสียงประตูเพื่อให้เดินเข้ามาขอปลาทู

ยังไงปลาทูก็ดูจะอร่อยกว่าอาหารเม็ดละนะ จริงๆมันก็กินอาหารเม็ดมาหลายปีแล้วคงจะเบื่อ ถึงแม้ว่าเขาจะทำรสอะไรมาเยอะๆก็ตาม แต่แมวก็ยังต้องกินรสนั้นๆจนหมดถุงก่อนที่จะได้กินอีกรสอยู่ดี ถ้าเป็นเราก็คงต้องกินกระเพราหมูกรอบ 30 จานแล้วถึงเปลี่ยนไปกินก๋วยเตี๋ยวได้ ถึงจะชอบแค่ไหนมันก็ต้องเบื่อกันมั่งล่ะงานนี้ อะไรที่มันซ้ำๆไม่เปลี่ยนแปลงเลยมันก็น่าเบื่อ

oldcat2

แมวมันก็คงเบื่อ…แล้วถ้ามันเบื่อปลาทูแล้วมันจะไปกินอะไรหนอ~

สวัสดี

กระเพราหมูกรอบพิเศษ

เรื่องมันมีอยู่ว่า….มีชายคนหนึ่ง ใช้ชีวิตไปวันๆอย่างซ้ำซาก หลับฝันในเวลาเดิม และตื่นมาในเวลาเดิมชีวิตทุกๆวันยังคงเหมือนเดิม และที่แน่นอนที่สุด ณ เวลา 10.30 เขาจะออกไปกินข้าว ที่ร้านอาหารตามสั่งร้านเดิมเป็นประจำ สั่งอาหารแบบเดิมเป็นประจำ เป็นแบบนี้มาหลายเดือน….

เมื่อวานนี้ผมออกไปกินข้าวที่หน้าปากซอยเหมือนเดิมครับ แน่นอน ก็ต้องสั่งเมนูโปรดที่กินไม่ค่อยเบื่อ เพราะผมไม่ค่อยใส่ใจเรื่องกินเท่าไหร่นัก เอาอิ่มกลืนลงเป็นพอ แต่สำหรับวันนี้ก็คงมีอะไรเปลี่ยนแปลงนิดหน่อยนั่นคือผมเลิกคิดที่จะกินข้าวจานพิเศษที่ต้องเพิ่มเงินอีก 5 บาท เพื่อให้ได้น้ำหนักตัวเพิ่มโดยไม่จำเป็น

ใช่ครับผมคิดจะเพิ่มความผอมที่มีอยู่น้อยนิดให้มากขึ้น วิธีแรกที่ง่ายและประหยัดคือเลิกสั่งพิเศษซะ และแล้วผมก็เดินเข้าไปสั่งกับพ่อครัว ” กระเพราหมูกรอบครับ ”  ผมพูดอย่างไม่ชินเพราะปกติต้องมีพิเศษด้วย แต่มันก็เป็นการเริ่มต้นที่ดี นั่งรอซักพักกระเพราหมูกรอบก็มาเสริฟถึงหน้า แต่…ทำไมหน้าตามันเหมือนเดิม มันพูนจานเหมือนเดิม และเยอะเหมือนเดิม ผมไม่สงสัยเลย นี่คือกระเพราหมูกรอบพิเศษแน่นอน ผมตั้งหน้าตั้งแต่กินให้เสร็จ เพราะมีธุระต่อ และเมื่อเดินไปจ่ายเงิน แม่ครัวผู้เป็นคนผัดข้าวจานนั้นให้ผมบอกว่า 35 พิเศษ ….. ผมไม่คิดจะพูดอะไรเลยครับ

รูปร่างของผมกับความเคยชินในการสั่งซ้ำๆมันคงเป็นเมนูนี้ไปแล้ว จริงๆผมคงไม่ต้องสั่งก็ได้ แค่บอกว่าเหมือนเดิมแม่ครัวก็คงจะจำได้ สงสัยว่าสิ่งที่ผมต้องทำในครั้งต่อไปคือพูดว่า กระเพราหมูกรอบ “ธรรมดา

…สวัสดี