วันนี้ระหว่างดูข่าวตอนบ่าย เขาก็มีโฆษณาว่าจะมีละครยอดฮิต มาให้ดูกันอีก ก็นึกสนใจ เออเนาะ เขาก็ดูกันทั่วบ้านทั่วเมือง ก็ลองดูเขาสรุปหน่อยแล้วกัน
จะดูละครดึกนี่มันต้องอดทนเหมือนกันนะ ดูไปก็ง่วงไป แต่ก็ได้ประโยชน์อยู่เหมือนกัน ละครน่ะไม่มีประโยชน์อะไรหรอก แต่ประโยชน์ที่ได้มันเกิดจากที่เราพิจารณาโทษมั่นนั่นแหละ เรื่องประโยชน์-โทษในตอนนี้ก็ยกไว้ก่อนเดี๋ยวจะยาว
เห็นเขารวมช็อตเด็ดมาให้ คิดว่าเขาคงคัดมาแต่เจ๋ง ๆ ละนะ เราก็ไม่เคยดู ดูไปตอนแรกก็งงว่าทำไมต้องทำมาให้ดูด้วย ก็นั่งพิจารณาไป…
อ๋อ คนเขาเสพติด อะไรที่คนอยากได้อยากดูอยากเสพเขาก็ทำมาให้เสพนั่นแหละ แสดงว่าเขาประเมินแล้วว่าทำแล้วได้กำไรในทางธุรกิจเขาถึงทำ คือมีคนดูนั่นแหละ
กิเลสในด้านความรักที่โหดร้ายและออกยากกกกกกกกกก..สุด ๆ คือการเสพสุขจากอดีตนี่แหละ เอาแค่อดีตก่อน อนาคต กับปัจจุบันก็ร้ายใช่ย่อย ไว้ว่ากันตอนหลัง
เสพสุขจากอดีต คือนึกย้อนไปถึงเรื่องเก่า วันเก่า ๆ แล้วรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจ คิดถึง คร่ำครวญถึง อยากให้ได้มีอดีตแบบนั้นมาเสพอีก
บางคนแม้เลิกรากันไปแล้ว ปัจจุบันแม้ไม่มีอาการอะไร แต่ขอให้ได้นึกถึงอดีตก็สุขใจ แบบนี้ก็ใช่ เป็นกิเลส เป็นภพ ก่อให้เกิด ชาติ ชรา มรณะ ฯลฯ คือไม่จบไม่สิ้นนั่นแหละ
พอคนเสพติดอดีต มันก็จะไปหาอนาคตที่เป็นอดีตแบบนั้น จึงกลายเป็นภพเป็นชาติ เป็นคนในฝัน หนุ่มสาวในสเป็ค ชอบนิสัยลีลาท่าทางแบบนั้นแบบนี้ เพราะมันจำมาหลายชาติ อยากได้มาหลายชาติ ฉันชอบแบบนี้ ๆ พอเห็นปุ๊ปก็รักปั๊บเลย นั่นอุปาทานมันทำงานแล้ว
กลับมาที่ละคร นี่ละครเขาจบไปแล้ว เห็นไหมว่าคนไม่ยอมให้จบ มีบางความเห็นอยากให้มีภาคต่อ อันนี้เขาเสพติดแล้ว หลงกลทั้งผู้จัดทำ หลงทั้งกิเลสในเวลาเดียวกัน
เขาเอาอดีตเก่า ๆ (ที่เรื่องจริงก็ยังไม่ใช่) เอามาตัดต่อกันให้ดู ก็ยังสุข ยังอิ่มเอมใจ ยังชอบอยู่ มันก็เสพอดีตอยู่นั่นแหละ