แมวที่รักหายไปร่วมครึ่งปี

แมวหายไปนี่ปกติ ถ้ามันไม่ได้เป็นอะไร มันก็จะกลับมาเอง แต่แมวตัวนี้ของผมหายไปร่วมครึ่งปีแล้วครับ

จริงๆก็เป็นเรื่องที่รู้กันอยู่แล้วถ้าตามอ่านบล็อกนี้มา  ว่าจุ๊บแมวของผมนั้นหายไปตั้งแต่ช่วงก่อนปีใหม่ ที่ผ่านมาจนจะครึ่งปีแล้ว

ผมเองหมดหวังไปนานแล้วเหมือนกันว่ามันจะกลับมา แม้ว่าตอนแรกๆจะมีความคาดหวังเสมอ ว่าเปิดประตูบ้านไปตอนเช้าก็จะเจอจุ๊บนอนรอกินข้าวอยู่ ซึ่งเป็นเรื่องปกติของเรื่องราวในวันก่อนที่จุ๊บจะหายไป

แต่ในวันนี้การเปิดประตูบ้านไปแล้วไม่เจออะไรเลยนี่กลายเป็นเรื่องปกติไปเสียแล้ว เพราะตัวใหญ่ก็ไม่ค่อยจะได้มาสักเท่าไหร่ และตัวใหญ่ก็ไม่เคยมารออาหารเหมือนจุ๊บด้วย

….

วันก่อนเพิ่มหมวดหมู่สัตว์เลี้ยงขึ้นมา ทำให้ต้องทำการโยกย้ายบทความกันนิดหน่อย ผมก็พบว่าผมได้เขียนเรื่องเกี่ยวกับจุ๊บไว้มากเหลือเกิน เหมือนเป็นพวกเห่อแมวอะไรอย่างนั้น ก่อนหน้าที่จะเขียนบล็อกผมเองก็ไม่ได้ใส่ใจจุ๊บสักเท่าไหร่ แต่พอมาเขียนบล็อกทำให้ผมสนใจมันมากขึ้นกว่าเดิม และสังเกตุมันมากขึ้นกว่าเดิม เพราะเขียนเรื่องของมันแล้วสนุกมากๆ แต่ตอนนี้คงเป็นแค่อดีตให้ได้อ่านกัน

สวัสดี

จุ๊บกับ 2 เดือนกว่าที่หายไป

ดูเหมือนว่าจะไม่มีท่าที หรือมีสัญญาณใดๆเกี่ยวกับจุ๊บเลยในสองเดือนที่ผ่านมา ผมได้แต่มองไปเรื่อยๆ ตามถนนเวลาที่ขับรถผ่านซอยอื่นๆเผื่อว่าจะเจอมัน

อย่างที่รู้ๆกันว่าแมวชอบออกไปเที่ยวและหายไปเป็นเดือนๆ หรือเป็นปีๆ แต่แน่นอนว่านั่นหมายถึงมันกลับมาเราถึงจะบอกได้ว่ามันชอบออกไปเที่ยวและหายไป แต่ถ้ามันไม่กลับมาเราก็บอกไม่ได้ว่ามันเป็นหรือตาย ข้อมูลล่าสุดไม่มีอะไรเลย ไม่มีใครรู้ไม่มีใครเห็น และก็ไม่มีอะไรผิดปกติกับจุ๊บก่อนที่มันจะหายไปแม้แต่นิดเดียว

จุ๊บไปหายก่อนปีใหม่ประมาณหนึ่งอาทิตย์ และไม่มีวี่แววอีกเลย มีเพียงตัวใหญ่ที่วนกลับมากินข้าวตอนเย็นๆบ้างในบางครั้ง ตัวใหญ่เคยหายไปเที่ยวประมาณ ครึ่งปี และผมพบมันอยู่ในหมู่บ้าน ซึ่งคาดว่าน่าจะมีบ้านหลังอื่นคอยให้อาหารมันอยู่ ซึ่งผมหวังว่าจุ๊บจะเป็นเช่นนั้นบ้าง

สวัสดี

ผ่านข้ามปี กับหนึ่งอาทิตย์ที่ไม่มีจุ๊บ

หลังจากที่จุ๊บหายไปตั้งแต่ช่วงวันคริสต์มาสหรือ ประมาณ 1 อาทิตย์ที่ผ่านมา ตอนนี้ผ่านข้ามปีเก่ามาถึงปีใหม่แล้วก็ยังไม่มีวี่แววของมันโผล่มาเลย

ใครยังไม่ได้อ่านก็ตามไปอ่านตอนที่แล้วก่อนได้นะครับ > ” จุ๊บไปไหน?

หลายวันก่อนผมพยายามเดินหามัน หาร่องรอย หากลิ่นที่ไม่อยากดม เผื่อจะเจออะไรบ้าง เพราะแม่กับผมเองเข้าใจดีว่าจุ๊บเป็นแมวที่ติดบ้านมากๆ ตลอดชีวิตของมันไม่เคยห่างบ้านเลย เป็นแมวที่ติดบ้านมากที่สุดในหมู่แมวจำนวนมากที่ผมเลี้ยงมา

การที่มันหายไปแบบนี้ย่อมเป็นสัญญาณที่ไม่ดีเอาเสียเลย แต่มันหายไปแบบไร้ร่องรอย ไม่มีวี่แววอะไร ก็คงจะเป็นอย่างนั้นเพราะมันคือแมว จะหายไปไหนก็คงไม่ได้บอกเราก่อนหรอกนะ

ช่วงนี้ผมเจอแต่ตัวใหญ่ และมักจะเจอในที่ ที่จุ๊บเคยอยู่เสมอๆ ตัวใหญ่มันจะนั่งตรงที่จุ๊บเคยนั่ง รอคนเข้าบ้านเพื่อมาให้อาหารมันตรงที่จุ๊บเคยรอ ตัวใหญ่ก็ไม่เคยมาอยู่แถวบ้านบ่อยๆแบบนี้เช่นกัน ผมเองภาวนาให้มันสลับกันมากกว่าที่จะไปอย่างถาวร ตัวใหญ่กลับบ้าน จุ๊บออกไปท่องเที่ยวตามหาตัวเอง ถ้าเป็นแบบนี้สักวันมันคงจะกลับมา

ผมมองจุ๊บ มองแมวตัวนี้ เหมือนสมาชิกในบ้าน แม่ของผมเป็นห่วงมันเอาเสียมากๆ เพราะมันชอบอ้อนแม่ ขอให้แม่เปิดประตูให้มันเข้ามานอนในบ้านเป็นประจำ ไม่ก็มานอนดูทีวีกับแม่ แม่กังวลเกี่ยวกับจุ๊บมากๆเลยครับ ผมเองก็เช่นกัน แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร ก็คงต้องถามเพื่อนบ้าน ถามยามแถวบ้านเอาว่าเห็นแมวหน้าตาแบบนี้บ้างไหม…

ตอนนี้เป็นช่วงปีใหม่ หลายบ้านไม่ค่อยอยู่บ้าน หมู่บ้านดูจะเงียบเหงาไปนิดหน่อย ผมมองออกไปตอนเช้า ตอนสาย บ่าย เย็น ค่ำ ในตำแหน่งที่ควรจะมีจุ๊บอยู่ แต่ทั้งหมดนั้นว่างเปล่า บางครั้งตำแหน่งเหล่านั้นถูกแทนที่ด้วยตัวใหญ่อย่างที่บอกไว้ตอนแรก ถ้าปีนี้ถามว่าผมอยากได้ของขวัญปีใหม่เป็นอะไร ก็คงอยากให้แมวของผมกลับมาอยู่ที่บ้านแหละครับ หรืออย่างน้่อยก็อยากรู้ว่ามันอยู่ที่ไหน พอไม่เจอมันแล้วเหงาๆพิกล

สวัสดี

จุ๊บไปไหน?

เมื่อตอนเย็นที่ผ่านมา แม่เดินเข้ามาและถามว่า “เห็นจุ๊บบ้างไหม” พอนึกๆไป ผมก็รู้สึกเหมือนกันว่าช่วงนี้ไม่ได้เห็นจุ๊บมาสองสามวันแล้ว…

ปกติถ้าเป็นตัวใหญ่ละก็ ไม่เห็นเป็นเดือนก็ยังเฉยๆเพราะเป็นเรื่องปกติของตัวใหญ่ไปแล้ว แต่สำหรับจุ๊บนั้นต่างออกไป จุ๊บเป็นแมวที่ค่อนข้างติดบ้านพอสมควร ผมกับแม่มักจะเจอจุ๊บในเวลาเดิมๆหรือที่เดิมๆเป็นประจำ อย่างสองวันก่อนผมกลับบ้านดึกทุกวัน ซึ่งปกติจะเห็นจุ๊บนั่งอยู่แถวๆหน้าบ้านไม่ก็ริมถนน แต่ช่วงสองวันนี้กลับไม่เห็นอะไร

และก็ยังไม่เห็นจุ๊บมากินข้าวเสียด้วย ซึ่งปกติแล้วมันก็ไม่น่าจะหายไปขนาดนี้เพราะมันเป็นแมวที่ติดบ้านมากๆ เป็นผลทำให้มันอ้วน ซึ่งถ้าการออกไปท่องเที่ยวไกลๆ ทำให้มันหิวล่ะก็ อย่างน้อยก็น่่าจะกลับมากินข้าวที่บ้านบ้างนะ

วันนี้ตอนค่ำๆผมเดินไปดูตามซอยหมู่บ้านเผื่อจะเจอมันยืน นั่ง เดิน หรือนอนอยู่ตามถนนบ้าง เพราะเคยเห็นมันอยู่ซอยอื่นเหมือนกันนะ หวังว่ามันคงจะกลับมาบ้านเร็วๆนี้ แม่กับผมเป็นห่วงมันจริงๆเลยนะนี่

สวัสดี