บทความ มังสวิรัติ

เริ่มเขียนบทความ เกี่ยวกับมังสวิรัติขึ้นมาอย่างจริงจังแล้ว ตอนนี้ผ่านมาเดือนกว่า แต่ก็มีบทความไม่น้อยเลย คิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์กับผู้ที่เริ่มต้นกินมังสวัรัติ หรือหัดกินมังสวิรัติ รวมไปถึงผู้ที่กินมังสวิรัติเป็นประจำก็สามารถแบ่งปันและร่วมเรียนรู้ได้เช่นกัน

เมนูมังสวิรัติที่ทำแบ่งปันไปเปรียบเสมือนขนมหวาน เหมือนน้ำจิ้ม แต่สาระหลักที่คิดจะแบ่งปันก็คือบทความและแนวคิดเกี่ยวกับการกินมังสวิรัตินี่แหละ คือสิ่งที่ผมคิดว่าคนส่วนใหญ่น่าจะยังขาดองค์ความรู้นี้กันอยู่พอสมควร เราเรียนรู้กันมามากแล้วว่าการเบียดเบียนไม่ดี ไม่สมควร…

แต่ดูเหมือนจะไม่มีใครบอกว่า วิถีทางใด ที่จะออกจากการกินเนื้อสัตว์ได้อย่างมีความสุข ออกได้อย่างยั่งยืน ผมจึงเริ่มคิดได้ว่าน่าจะเอาประสบการณ์ที่เราเรียนรู้มาแบ่งปัน เผื่อว่าจะเป็นแรงบันดาลใจให้ใครหลายๆคน ก้าวเข้ามากินมังสวิรัติได้ง่ายขึ้น

ขอแนะนำกันเลย….

Veggie Kitchen ( 1 month anniversary) วัตถุประสงค์และเป้าหมายของเรา วัตถุประสงค์และเป้าหมาย ของ Veggie Kitchen

ทำมาก็ร่วมเดือน ยังไม่เคยบอกชัดเจนเลยว่าเรากำลังทำอะไร เพื่ออะไร แล้วเราจะไปที่ไหน บทความนี้เป็นข้อสรุปคร่าวๆให้ผู้ติดตามได้ [อ่านต่อคลิกที่นี่ , อ่านต่อใน facebook]

 

อาหารมังสวิรัติ หากินยาก? อาหารมังสวิรัติ หากินยาก?

แบ่งปันแนวคิดที่จะช่วย ไขความรู้สึกที่ว่า อาหารมังสวิรัติหากินยาก เราสามารถหากินอาหารมังสวิรัติที่ไหนก็ได้ตราบเท่าที่เรามีปัญญา มีประสบการณ์ มีความรู้ที่จะเอาตัวรอด ในแต่ละสถานการณ์ เพื่อการกินมังสวิรัติที่ยั่งยืน [อ่านต่อคลิกที่นี่ , อ่านต่อใน facebook]

 

มังสวิรัติ ไม่ง่าย แต่ก็ไม่ยากจนเกินไปมังสวิรัติ ไม่ง่าย แต่ก็ไม่ยากจนเกินไป

วิธีการปฏิบัติสู่ชีวิตมังสวัริติ โดยใช้การ ลด ละ เลิกไปตามลำดับอย่างมีปัญญากำกับ โดยมีการพิจารณาให้เห็นความจริงตามความเป็นจริง ตลอดการปฏิบัติ เพื่อการกินมังสวิรัติอย่างมีความสุข อย่างยั่งยืน ไม่กดข่ม ไม่ผืนทน ไม่ทรมาน [อ่านต่อคลิกที่นี่ , อ่านต่อใน facebook]

 

มังเขี่ยมังเขี่ย

มังเขี่ย คือวิธีการเอาตัวรอดของชาวมังสวิรัติ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับอาหารที่ปนไปด้วยเนื้อสัตว์ หรือต้องกินอาหารร่วมโต๊ะกับคนหมู่มาก การเขี่ยเนื้อสัตว์ออกไป เขี่ยผักเข้ามา คือทักษะที่ควรฝึกให้ชำนาญ [อ่านต่อคลิกที่นี่ , อ่านต่อใน facebook]

 

อาหารมังสวิรัติ ไม่อร่อย?อาหารมังสวิรัติ ไม่อร่อย?

ก้าวข้ามสามัญสำนึกที่เคยมี คืออาหารมังสวิรัติไม่อร่อย ถึงจะอร่อยแต่ก็ไม่อร่อยเท่าเนื้อสัตว์ เราจะมาทำลายสัญญาเก่าๆเหล่านั้น มาสู่ความอร่อยด้วยคุณค่าแท้แห่งอาหารมังสวิรัติกัน [อ่านต่อคลิกที่นี่ , อ่านต่อใน facebook]

 

วิธีสั่งอาหารมังสวิรัติ ตามร้านอาหารทั่วไปการสั่งอาหารมังสวิรัติ

ฝึกทักษะการสื่อสาร เพื่อให้ได้มาซึ่งอาหารมังสวิรัติ โดยที่พ่อครัวแม่ครัว พ่อค้าแม่ค้า ก็ยินดี เต็มใจ พอใจที่จะขายอาหารให้กับเรา โดยไม่ต้องเกรงใจจนเสียประโยชน์ และไม่ยึดดีจนคนอื่นเขารำคาญ [อ่านต่อคลิกที่นี่ , อ่านต่อใน facebook]

 

เมตตาธรรมค้ำจุนโลกเมตตาธรรมค้ำจุนโลก

วิธีเมตตาสัตว์โลกให้ได้ทั้งโลก โดยไม่แบ่งแยกว่า อันนี้ สัตว์เลี้ยง สัตว์กินได้ อันนี้สัตว์ อันนี้มนุษย์ ไม่ว่าจะเดรัจฉาน หรือมนุษย์ เราก็สามารถเมตตาได้ทั้งหมดอย่างไม่มีเงื่อนไขและไม่มีขอบเขต [อ่านต่อคลิกที่นี่ , อ่านต่อใน facebook]

…ทั้งหมดนี้เป็นบทความที่เขียนขึ้นมาตั้งแต่มีแรงฮึดขึ้นมาเมื่อก่อตั้ง Veggie Kitchen @facebook ใช้เวลาประมาณ 1 เดือน ต่อไปก็คงจะมีบทความเกี่ยวกับมังสวิรัติอีกมากมายมาแบ่งปันกัน เนื้อหาอาจจะแตกต่างกันไปตามหัวข้อ ผู้ที่สนใจสามารถเสนอให้เขียนเรื่องราวเกี่ยวกับมังสวิรัติมาได้ ถ้าผมพิจารณาแล้วว่าน่าจะเหมาะสม เป็นประโยชน์ และมีเวลา ก็จะลองเรียบเรียงและถ่ายทอดออกมาเป็นบทความให้อ่านกัน

สุดท้ายนี้ก็ฝาก Veggie Kitchen กันไว้ด้วยแล้วกันนะครับ ใครสะดวกช่องทางไหน ก็สามารถรับข่าวสารท่างช่องทางที่สะดวก มีประเด็นอะไรน่าสนใจ เสนอความคิดเห็น เห็นต่างออกไป อยากให้ขยายความเพิ่มก็ส่งความคิดเห็นกันเข้ามาได้เลย

Blend me!

สำหรับผู้ติดตามบล็อกที่อาจจะสงสัยว่าทำไมผมจึงหายไปนานนั้น คิดว่าคงได้คำตอบกันแบบคร่าวๆกันไปแล้วในบทความก่อนหน้านี้ ซึ่งผมก็ได้ชี้แจ้งแบบรวมๆ และคร่าวๆ โดยไม่เจาะลึกให้เข้าใจยากนักไว้เรียบร้อยแล้ว

ที่หายไปนั้นก็ตามอ่านได้ตั้งแต่บทความ “เดินทีละก้าว กินข้าวทีละคำ ทำทีละอย่าง” ถึงบทความ “ผ่าน” แล้วก็คงจะได้คำตอบ ซึ่งจะมาต่อกันที่เนื้อหาในบทความนี้กันครับ

Blend แปลว่า การผสมผสาน การผสม การยำ…

…หรืออะไรก็ตามแต่ Blend me! คือชื่อของบทความนี้ เป็นบทความสั้นๆที่จะมาแจ้งเหตุแห่งความขลุกขลักในชีวิตผมในช่วงนี้ซึ่งคุณอาจจะไม่อยากรู้ก็เป็นได้ แต่แน่นอนมันส่งผลกับ Website ต่างๆของผมทั้งหมด Cactus Blog ,Sansevieria Blog ,Travel Blog etc. ซึ่งถ้าบอกเช่นนี้แล้วอาจจะน่าติดตามขึ้นมาอีกสักนิดหนึ่งก็ได้นะ

ช่วงนี้เป็นช่วงเวลาที่ผมเพิ่งเรียนจบใหม่ๆ เป็นช่วงเวลาแห่งความว่างเปล่าที่รอรับปริญญา แน่นอนว่า Freelance Artist หรือศิลปินอิสระ อย่างผมสามารถรับงานได้ตามใจต้องการ แต่ในเวลานี้ผมไม่ต้องการรับงานใดๆทั้งสิ้นก่อนถึงช่วงรับปริญญาที่จะเป็นดั่งสัญลักษณ์แห่งความจริงในการสำเร็จการศึกษา

แน่นอนว่าผมไม่ได้ปล่อยให้เวลาแต่ละวันผ่านไปเฉยๆ ผมพยายามใช้สมองที่มี คั้นเรื่องราวทุกเรื่อง ความสามารถของผม อนาคต อดีต ทุกๆความเป็นไปได้ของผมออกมาเป็นแผนๆหนึ่ง เป็นแผนใหม่ในการดำเนินชีวิตหลังจากเรียนจบ และแน่นอนว่าถ้าเรียนมาแล้วไม่ได้ใช้ก็คงจะไม่ใช่ผมแน่ๆ ผมจะเรียนสิ่งที่ใช้และใช้สิ่งที่เรียนนั่นคือความเป็นจริง เป็นความจริงที่ทำให้ผมมีทักษะที่หลากหลาย แม้ว่ามันจะไม่ได้ลงรายละเอียดลึกหรือเชี่ยวชาญไปในทางใดทางหนึ่งแต่ก็สามารถให้ผมดำรงชีวิตในโลกที่สับสนและงงๆไปได้ไม่ยากนัก

Blend me!

บอกกันอีกครั้งว่านี่คือการผสมผสาน ตอนนี้ 3 ทักษะหลักที่ผมมีกับอีก 1 วิธีการที่เพิ่มเข้ามาในชีวิตของผม มันทำให้ผมต้องคิดหนักมากๆในการจัดตารางและวางแผนกิจกรรมต่างๆให้เกิดประโยชน์และคุณค่ามากที่สุด ซึ่งจะบอกว่าจะทำอะไรได้บ้างก็คงจะเยอะไปหน่อย เอาเป็นย่อๆแล้วกันว่างานศิลปะ ,งานเว็บไซต์และิอินเตอร์เน็ต,ปลูกและขยายพันธุ์ไม้ สามงานนี้เป็นงานที่สามารถทำรายได้ แต่ทำได้แตกต่างกันไปซึ่งข้อดีก็เสียก็ต่างกันไป

ซึ่งสิ่งที่จะมาจัดการกับสิ่งที่ผมทำได้คือสิ่งที่ได้ร่ำเรียนมาล่าสุดนั่นคือวิชาการจัดการ เพื่อมาบริหารทักษะ รายได้ โอกาส เวลา และชีวิตของผมเอง แน่นอนว่าการเรียน MBA นั้นมีการเรียนหลายวิชา แต่ผมก็ได้เลือกวิชาที่จำเป็นต่อชีวิตของผมมากที่สุดมาช่วยในการออกแบบงานของผมแล้ว และสิ่งที่จะเห็นต่อจากนี้คือความเสถียร ความนิ่ง และความมั่นคงในชีวิต รวมถึงเนื้อหาต่างๆที่คุณกำลังจะติดตามจากผลงานของผมนับจากนี้ด้วย

สวัสดี

 

ตัวใหญ่กับปลาทู

ตอนนี้แม้ว่าจุ๊บจะไม่อยู่นานแล้ว แต่ก็ยังมีแมวแก่ๆอีกตัวที่กลับมาให้เลี้ยงอีกครั้ง หลังจากที่มันได้ไปท่องยุทธภพ(แมว) มานาน จนบัดนี้เป็นแมวที่มักจะเห็นหน้าทุกเช้าเย็นเพราะปลาทู

ตัวใหญ่…

ตัวใหญ่เป็นแมวตัวผู้แก่ๆ ตอนนี้ก็น่าจะมีอายุเกิน 10 ปี แล้ว เป็นแมวตัวผู้ที่โดนทำหมันเนื่องจากออกอาการมากเกินไปจนส่งเสียงดังรบกวนเพื่อนบ้านเลยต้องจับไปสำเร็จโทษ แต่ถึงกระนั้นตัวใหญ่ก็ยังไม่หมดความเป็นแมวเพศผู้มันยังไปสร้างแก๊งและรวบรวมสมาชิก แต่ในที่สุดมันก็ต้องพ่ายกลับมาตายรังที่บ้าน

ปลาทู…

ปลาทูดูเหมือนจะเป็นอาหารชนิดเดียวที่เหมาะสมที่สุดในเวลานี้ ทั้งคุณค่าที่ได้และดูเหมือนจะถูกปากของตัวใหญ่มากอีกด้วย จริงๆแล้วจุ๊บก็ชอบปลาทูมาก และจริงๆ ที่สุดก็คงจะเป็นแมวเกือบทุกตัวก็คงจะชอบกินปลาทูละนะ

ตัวใหญ่กับปลาทู…

จะพิมพ์เล่าก็คงจะเห็นภาพบ้าง แต่ก็คงจะไม่ชัดเจนเท่ากับดูวีดีโอคลิปด้านล่าง…

เรื่องราวของผมและแมวตัวเก่าที่กลับมาใหม่ก็คงจะได้เริ่มต้นอีกครั้ง หลังจากที่ผ่านช่วงว่างเว้นไปกว่าหนึ่งปีที่จุ๊บหายไปและตัวใหญ่ยังไม่กลับมา ซึ่งวันนี้ตัวใหญ่เป็นแมวตัวสุดท้ายที่ผมเหลืออยู่ และคิดว่าจะดูแลมันให้ดีเพราะแต่ก่อนเลี้ยงแบบปล่อยๆ มานาน

ใช้เวลากับห้องสมุด

ตอนนี้เหมือนผมจะไปห้องสมุดบ่อยกว่าที่เคยครับ เพราะต้องไปค้นคว้าหาข้อมูลมาทำงานวิจัยอิสระครับ งานนี้เกี่ยวกับที่เรียนนะครับ ไม่ได้เกี่ยวกับต้นไม้หรืออื่นๆแต่อย่างใด

แต่การไปห้องสมุดครั้งนึงเนี่ย มันใช้เวลาเยอะมาก ผมเองไม่เคยรู้สึกว่าห้องสมุดมีคุณค่ามาก่อน จนกระทั้งหัดอ่านหนังสือครับ เขาว่าคนไทยอ่านหนังสือเฉลี่ยปีละ 7-8 บรรทัดเท่านั้นครับ ซึ่งน้อยมากๆ แต่อาจจะเป็นแบบผมแต่ก่อนก็ได้ จริงๆก็อ่าน แต่อ่านอย่างอื่นน่ะนะ แต่ไม่ได้อ่านหนังสือวิชาการหรือหนังสือทั่วไปแต่อย่างใด เอาเป็นว่าแต่ก่อนนั้นเป็นการอ่านแบบอ่านเพื่อบันเทิงหรือไม่ก็เพื่อแก้ปัญหาเท่านั้นเอง

แต่วันนี้พฤติกรรมการอ่านของผมเปลี่ยนไปมาก เพราะส่วนใหญ่มักจะเป็นการอ่านเพื่อเรียนรู้ เพราะอยากรู้ เพราะอยากเข้าใจ เพราะว่าจำเป็นต้องรู้ จนกระทั่งอ่านไม่ค่อยจะทัน เพราะเรื่องที่อยากรู้มันเต็มไปหมด ซื้อหนังสือมาก็เยอะ ยืมหนังสือมาก็บ่อย อ่านๆไปเรื่อยๆก็เพลินดีครับ

มาถึงเรื่องการใช้เวลากับห้องสมุดของผมในวันนี้…

ผมใช้เวลากับห้องสมุดวันนี้เพื่อค้นคว้าอยู่ 5-6 ชั่วโมงก่อนที่ห้องสมุดจะปิด เพราะว่าติดธุระเลยมีเวลาจำกัด จึงเข้าไปหาข้อมูลเท่าที่ได้ แต่ครึ่งนึงของเวลาที่มีผมกลับไปหาหนังสืออื่นๆที่ไม่เกี่ยวกับงานวิจัยอิสระมาอ่านครับ พอมีนิสัยรักการอ่านแล้วกลายเป็นพวกอยากรู้แบบสุดขีด ถ้าไม่รู้ไม่เลิก

จริงๆแล้วผมเป็นคนค่อนข้างจะจริงจังกับเรื่องที่ทำอยู่พอสมควร อะไรที่ยังสงสัย ยังคาใจ หรือหาข้อสรุปไม่ได้ก็จะพยายามค้นหาหรือทำจนเสร็จให้ได้ เป็นข้อดี ที่มีข้อเสียมหาศาล นั่นคือมันทำให้ผมแบ่งเวลายากมาก เพราะเป็นไปไม่ได้เลยที่ชีวิตในวันหนึ่งๆเราจะมุ่งสมาธิไปที่สิ่งใดสิ่งหนึ่ง ถ้าทำได้คงต้องอยู่ในถ้ำที่มีแต่ข้อจำกัดให้เหลือแต่สิ่งที่สนใจเท่านั้นเอง

สุดท้ายผมก็คงจะต้องแวะเวียนไปห้องสมุดให้บ่อยและนานกว่าเดิม เพื่อที่จะได้ใช้โอกาสของเวลา สร้างผลประโยชน์ให้ชีิวิตและงานให้มากที่สุด

สวัสดี