พุดโถ่ พุดถัง เถียงกินเนื้อสัตว์

ว่าจะพิมพ์เรื่องนี้หลายทีแล้วก็ลืมทุกที วันนี้ได้โอกาส นำเรื่องนี้มาพิมพ์กัน ว่าทำไมเมื่อปฏิบัติธรรมไปแล้วจึงเลิกกินเนื้อสัตว์

ซึ่งก็มีเถียงกันมากมาย อ้างเหตุให้ได้ จะกิน จะกิน จะกินให้ถูกตามธรรมด้วย เอาข้อธรรมมาอ้างให้ได้กินนั่นแหละ ชีวิตมันจะต้องลำบากปกป้องตนเอง เสียเวลากับการปกป้องตนเองไปเพื่ออะไร

หลายวันก่อนระลึกถึงพระสูตรหนึ่ง ค้นเจอว่าเป็น เวฬุทวารสูตร ว่าด้วยธรรมที่ควรน้อมเข้ามาในตน ผมเคยใช้พระสูตรนี้อธิบายเรื่องการไม่กินเนื้อสัตว์อยู่ช่วงหนึ่ง แต่คราวนี้มันนึกขึ้นได้ว่า จริง ๆ มันก็ง่าย ๆ แค่นี้เอง ทำไมคนไม่เข้าใจ

เนื้อความก็ประมาณว่า สัตว์เขาอยากมีชีวิต เขาไม่อยากตาย เราก็ไม่อยากตายเช่นกัน เมื่อเราเข้าใจเช่นนั้น เราจึงไม่ฆ่าเขา และยังชักชวนให้คนไม่ฆ่า มีความยินดีในการไม่ฆ่า… เอาแค่นี้ก่อน

เอาแค่ภาษาแค่นี้ผมว่าคนมีปัญญาก็ทะลุได้แล้วนะ เลิกกินได้เลย เอ้อนี่ เราก็ไม่อยากให้ใครฆ่าเราไปให้ใครกิน ดังนั้นเราจึงไม่กินเนื้อใครซะเลย มันก็ตรรกกะง่าย ๆ คือถ้าไม่โง่จนเกินไปก็น่าจะพอเข้าใจ

แต่ผมก็เข้าใจอีกอย่างคือ ยุคนี้มันใกล้กลียุค คนมีวิบาก แม้ธรรมง่าย ๆ ก็ฟังไม่เข้าใจ มันจะมืดบอดไปหมด ไม่น้อมเข้ามาในใจ ไม่เห็นอกเห็นใจสัตว์อื่น ทำตัวเป็นใหญ่ ทำตัวเป็นเทพ อยู่เหนือสัตว์อื่น จิตมันเลยไม่น้อมไปว่า สัตว์อื่นทุกข์อย่างไร แม้เราโดนเช่นนั้น เราก็ทุกข์อย่างนั้น

ถ้าธรรมะเจริญจริง มันไม่ยากหรอกที่จะเห็นอกเห็นใจคนอื่น สัตว์อื่น เมตตาที่เพิ่มขึ้นมันจะมีผล มันจะเปลี่ยนแปลง มันจะมีความรู้สึกผิด กลัวบาป เพราะรู้ชัดในกรรมว่าทำไปแล้วโดนแน่ ๆ ผลของกรรมมันกลับมาเอาคืนแน่ ๆ ในเมื่อมันไม่ได้ติดเนื้อสัตว์มันก็ไม่รู้จะไปกินเอาวิบากร้ายทำไม

ใครอยากศึกษาต่อก็ไปตามอ่านกันเอา แต่ที่เถียง ๆ กิน นี่ยังไม่เจริญเท่าไหร่หรอก ก็มีแต่ตรรกะ สภาวะไม่ได้ เพราะถ้าจะเจริญอย่างที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ คนนั้นก็ต้องไม่ฆ่า อันนี้คนทั่วไปก็พอจะทำได้ พอมาชักชวนให้คนอื่นไม่ฆ่า สายปฏิบัติกินเนื้อสัตว์นี่น้ำท่วมปากแล้ว พูดไม่ออก จะไปชวนคนที่เขาฆ่าสัตว์มาขายให้เลิกฆ่าก็พูดไม่ออก กลัวไม่มีเนื้อสัตว์กิน พอมาข้อสุดท้าย คือกล่าวชม มีความยินดีในการไม่ฆ่า ไปไม่เป็นเลยทีนี้ เพราะตัวเองก็กำลังเถียงสู้ (แม้จะเถียงในใจ)อยู่กับคนที่เขายินดีไม่ฆ่าสัตว์ ไม่กินเนื้อสัตว์ มันก็เลือกข้างชัดเจนอยู่แล้วว่า อยู่ฝั่งยินดีให้สัตว์โดนฆ่า ยินดีให้สัตว์ตาย ปล่อยวางธรรมแล้วถือเอาเนื้อสัตว์มากินมันซะเลย

ถ้าจิตมันไม่ยินดีให้สัตว์ตายนั้น ร่างกายมันจะเคลื่อนตาม มันจะเริ่มเปลี่ยนแปลงตนเอง ไปทีละนิด ลด ละ เลิกไปตามฐาน ตามปัญญาที่มี

ศรัทธาในส่วนดี เมตตาในส่วนด้อย

ศรัทธา ในส่วนดี เมตตา ในส่วนด้อย” หมอเขียว ใจเพชร กล้าจน

ประโยคเต็มๆนั้นยาวกว่านี้ แต่ผมตัดมาเท่านี้ เพราะผมรู้สึกว่าเพียงแค่เข้าใจความเพียงเท่านี้อย่างแจ่มแจ้งก็จะไม่โกรธและไม่เพ่งโทษใครเลย

ตามความเข้าใจของผม ศรัทธาในส่วนดี คือสภาพที่มีจิตเห็นดีในสิ่งที่เข้าทำดีตามจริง ซึ่งตรงข้ามกับกิเลส “มักขะ” หรือการลบหลู่คุณค่าของคน เพราะโดยมากแล้ว เวลาเราไม่ถูกใจใคร เราก็จะตีทิ้งคุณค่าของเขาทั้งหมด ส่วนมากจะหลงไปเพ่งโทษด้วยซ้ำ พระพุทธเจ้าตรัสว่า คนพาลมีการเพ่งโทษเป็นกำลัง ดังนั้นเพ่งโทษเมื่อไหร่ก็เป็นคนพาลเมื่อนั้น ไม่ว่าเราจะเก่งดีเลิศมากจากไหน แต่ถ้าเราไปตีทิ้งความดีของคนอื่นแล้วล่ะก็ เราก็เสี่ยงจะเข้าสู่ความเสื่อมได้เช่นกัน

ผมเคยมีประโยคหนึ่งขึ้นมาในความคิดหลังจากไปงานคนค้นคนอวอร์ดเมื่อปลายปี 58 ว่า “สิ่งที่เขาเป็น กับความดีที่เขาทำ มันคนละเรื่องกัน” มันก็เป็นปํญญาน้อยๆ ที่เกิดขึ้นว่าเราจะไม่เหมาเข่งตีทิ้งความดีของใครๆ

เมตตาในส่วนด้อย อันนี้เข้าใจเผินๆ ก็ไม่ยาก แต่ก็ทำได้ยากยิ่งเช่นกัน เพราะโดยธรรมชาติของกิเลสแล้วเวลาเราเจอคนที่เราเข้าใจว่าเขาด้อยกว่า ก็มักจะมีอาการข่ม ดูหมิ่นเขา ฯลฯ เช่นพอเห็นเขาทำเรื่องชั่ว ที่ไม่ถูกใจเรา เราก็ซัดเขาด้วยมาตรฐานความดีของเราซะเต็มที่เลย พอเขาไม่ดีได้อย่างใจเรา กิเลสมันก็โต เป็นโกรธ อาฆาต ผูกโกรธ ฯลฯ ไปเรื่อย ๆ ได้เหมือนกัน

จริงๆ ที่เมตตามันไม่เกิดเพราะไม่เข้าใจความจริงแหละนะ เพราะยึดติดกับความดีตามมาตราฐานของฉัน มันก็เลยอนุโลมไปเข้าใจคนนั้นคนนี้เขาไม่ได้

อยู่ ๆ ก็นึกได้ เลยบันทึกตามที่นึกถึงไว้เท่านี้..

บทความ มังสวิรัติ

เริ่มเขียนบทความ เกี่ยวกับมังสวิรัติขึ้นมาอย่างจริงจังแล้ว ตอนนี้ผ่านมาเดือนกว่า แต่ก็มีบทความไม่น้อยเลย คิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์กับผู้ที่เริ่มต้นกินมังสวัรัติ หรือหัดกินมังสวิรัติ รวมไปถึงผู้ที่กินมังสวิรัติเป็นประจำก็สามารถแบ่งปันและร่วมเรียนรู้ได้เช่นกัน

เมนูมังสวิรัติที่ทำแบ่งปันไปเปรียบเสมือนขนมหวาน เหมือนน้ำจิ้ม แต่สาระหลักที่คิดจะแบ่งปันก็คือบทความและแนวคิดเกี่ยวกับการกินมังสวิรัตินี่แหละ คือสิ่งที่ผมคิดว่าคนส่วนใหญ่น่าจะยังขาดองค์ความรู้นี้กันอยู่พอสมควร เราเรียนรู้กันมามากแล้วว่าการเบียดเบียนไม่ดี ไม่สมควร…

แต่ดูเหมือนจะไม่มีใครบอกว่า วิถีทางใด ที่จะออกจากการกินเนื้อสัตว์ได้อย่างมีความสุข ออกได้อย่างยั่งยืน ผมจึงเริ่มคิดได้ว่าน่าจะเอาประสบการณ์ที่เราเรียนรู้มาแบ่งปัน เผื่อว่าจะเป็นแรงบันดาลใจให้ใครหลายๆคน ก้าวเข้ามากินมังสวิรัติได้ง่ายขึ้น

ขอแนะนำกันเลย….

Veggie Kitchen ( 1 month anniversary) วัตถุประสงค์และเป้าหมายของเรา วัตถุประสงค์และเป้าหมาย ของ Veggie Kitchen

ทำมาก็ร่วมเดือน ยังไม่เคยบอกชัดเจนเลยว่าเรากำลังทำอะไร เพื่ออะไร แล้วเราจะไปที่ไหน บทความนี้เป็นข้อสรุปคร่าวๆให้ผู้ติดตามได้ [อ่านต่อคลิกที่นี่ , อ่านต่อใน facebook]

 

อาหารมังสวิรัติ หากินยาก? อาหารมังสวิรัติ หากินยาก?

แบ่งปันแนวคิดที่จะช่วย ไขความรู้สึกที่ว่า อาหารมังสวิรัติหากินยาก เราสามารถหากินอาหารมังสวิรัติที่ไหนก็ได้ตราบเท่าที่เรามีปัญญา มีประสบการณ์ มีความรู้ที่จะเอาตัวรอด ในแต่ละสถานการณ์ เพื่อการกินมังสวิรัติที่ยั่งยืน [อ่านต่อคลิกที่นี่ , อ่านต่อใน facebook]

 

มังสวิรัติ ไม่ง่าย แต่ก็ไม่ยากจนเกินไปมังสวิรัติ ไม่ง่าย แต่ก็ไม่ยากจนเกินไป

วิธีการปฏิบัติสู่ชีวิตมังสวัริติ โดยใช้การ ลด ละ เลิกไปตามลำดับอย่างมีปัญญากำกับ โดยมีการพิจารณาให้เห็นความจริงตามความเป็นจริง ตลอดการปฏิบัติ เพื่อการกินมังสวิรัติอย่างมีความสุข อย่างยั่งยืน ไม่กดข่ม ไม่ผืนทน ไม่ทรมาน [อ่านต่อคลิกที่นี่ , อ่านต่อใน facebook]

 

มังเขี่ยมังเขี่ย

มังเขี่ย คือวิธีการเอาตัวรอดของชาวมังสวิรัติ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับอาหารที่ปนไปด้วยเนื้อสัตว์ หรือต้องกินอาหารร่วมโต๊ะกับคนหมู่มาก การเขี่ยเนื้อสัตว์ออกไป เขี่ยผักเข้ามา คือทักษะที่ควรฝึกให้ชำนาญ [อ่านต่อคลิกที่นี่ , อ่านต่อใน facebook]

 

อาหารมังสวิรัติ ไม่อร่อย?อาหารมังสวิรัติ ไม่อร่อย?

ก้าวข้ามสามัญสำนึกที่เคยมี คืออาหารมังสวิรัติไม่อร่อย ถึงจะอร่อยแต่ก็ไม่อร่อยเท่าเนื้อสัตว์ เราจะมาทำลายสัญญาเก่าๆเหล่านั้น มาสู่ความอร่อยด้วยคุณค่าแท้แห่งอาหารมังสวิรัติกัน [อ่านต่อคลิกที่นี่ , อ่านต่อใน facebook]

 

วิธีสั่งอาหารมังสวิรัติ ตามร้านอาหารทั่วไปการสั่งอาหารมังสวิรัติ

ฝึกทักษะการสื่อสาร เพื่อให้ได้มาซึ่งอาหารมังสวิรัติ โดยที่พ่อครัวแม่ครัว พ่อค้าแม่ค้า ก็ยินดี เต็มใจ พอใจที่จะขายอาหารให้กับเรา โดยไม่ต้องเกรงใจจนเสียประโยชน์ และไม่ยึดดีจนคนอื่นเขารำคาญ [อ่านต่อคลิกที่นี่ , อ่านต่อใน facebook]

 

เมตตาธรรมค้ำจุนโลกเมตตาธรรมค้ำจุนโลก

วิธีเมตตาสัตว์โลกให้ได้ทั้งโลก โดยไม่แบ่งแยกว่า อันนี้ สัตว์เลี้ยง สัตว์กินได้ อันนี้สัตว์ อันนี้มนุษย์ ไม่ว่าจะเดรัจฉาน หรือมนุษย์ เราก็สามารถเมตตาได้ทั้งหมดอย่างไม่มีเงื่อนไขและไม่มีขอบเขต [อ่านต่อคลิกที่นี่ , อ่านต่อใน facebook]

…ทั้งหมดนี้เป็นบทความที่เขียนขึ้นมาตั้งแต่มีแรงฮึดขึ้นมาเมื่อก่อตั้ง Veggie Kitchen @facebook ใช้เวลาประมาณ 1 เดือน ต่อไปก็คงจะมีบทความเกี่ยวกับมังสวิรัติอีกมากมายมาแบ่งปันกัน เนื้อหาอาจจะแตกต่างกันไปตามหัวข้อ ผู้ที่สนใจสามารถเสนอให้เขียนเรื่องราวเกี่ยวกับมังสวิรัติมาได้ ถ้าผมพิจารณาแล้วว่าน่าจะเหมาะสม เป็นประโยชน์ และมีเวลา ก็จะลองเรียบเรียงและถ่ายทอดออกมาเป็นบทความให้อ่านกัน

สุดท้ายนี้ก็ฝาก Veggie Kitchen กันไว้ด้วยแล้วกันนะครับ ใครสะดวกช่องทางไหน ก็สามารถรับข่าวสารท่างช่องทางที่สะดวก มีประเด็นอะไรน่าสนใจ เสนอความคิดเห็น เห็นต่างออกไป อยากให้ขยายความเพิ่มก็ส่งความคิดเห็นกันเข้ามาได้เลย

เปลี่ยนเมนูเนื้อ เป็นเมนูผัก

ตอนก่อนก็ชวนกันมากินผัก มาตอนนี้ก็มาดูกันดีกว่า ว่าเราจะสามารถแทนที่เนื้อสัตว์ด้วยผักอะไรกันได้บ้าง ยิ่งถ้าเป็นคนที่ทำครัวเดินตลาดบ่อยๆละต้องรู้แน่ แต่ครั้งนี้ขอคนชอบกินผักแบบผมแบ่งปันมุมเล็กๆมุมนี้แล้วกันนะ

แกงเขียวหวานเป็นเมนูที่บ้านผมชอบทำมา ในปีนี้ก็ได้กินมาหลายครั้งแล้ว แต่ทุกครั้งก็จะเป็นแกงเขียวหวานไก่อยู่แบบนั้น อะไรทำให้คิดว่าแกงเขียวหวานต้องไก่ด้วย เป็นแกงเขียวหวานอย่างอื่นได้ไหม แกงเขียวหวานเห็ด แกงเขียวหวานหน่อไม้ ล้วนได้ไหม แน่นอนว่าจริงๆก็คงจะมีขายอยู่บ้าง แต่เวลาเราทำกับข้าวกินเองที่บ้าน เราก็มักจะสุดๆกับวัตถุดิบจนลืมความสร้างสรรค์ไปเลยก็ได้

แกงเขียวหวานผัก

ย้อนไปในอดีตเมื่อไม่นานมานี้นิดหนึ่ง มีวันหนึ่งที่ผมออกไปซื้อกับข้าวช่วงสายๆที่ร้านที่ซื้อบ่อยๆ เพราะเขาทำรสชาติจัดจ้านทีเดียว แต่วันนั้นไปสายแม่ค้าบอกว่า แกงเขียวหวาน ในหม้อไก่และเนื้อหมด (สมัยนั้นยังกินเนื้อเป็นปกติอยู่นะ) ผมเองมองไปที่หม้อก็เห็นว่าเหลืออยู่บ้างแต่ส่วนใหญ่เป็นมะเขือลอยเต็มไปหมด ด้วยความที่ไม่อยากเสียเที่ยวก็เลยถามแม่ค้าว่า น้ำแกงเขียวหวานที่เหลือกับมะเขือนี่ยังขายอยู่ไหม เอาถุงนึง

สรุปว่าแม่ค้าก็ขายให้ ถูกกว่าเดิม แต่ก็ยังอร่อยเหมือนเดิม เพราะสิ่งที่เราชอบไม่ใช่ไก่หรือเนื้อวัว แต่เป็นรสชาติของแกงเขียวหวานนั่นเอง ครั้งนั้นเป็นการกินผักลดเนื้ออย่างไม่ได้ตั้งใจจนมาเป็นไอเดียให้กับทุกวันนี้

แกงเขียวหวานยอดมะพร้าวอ่อนและมะเขือ

ที่บ้านของผม แม่ของผมจะเป็นคนทำครัว ซึ่งเราก็มีหน้าที่กินและชม รวมถึงเสนอเมนูต่างๆ ขึ้นมา ในครั้งนี้ก็เช่นกัน ผมได้ร้องขอให้แม่ช่วยทำแกงเขียวหวานที่ไม่ใส่เนื้อสัตว์ให้หน่อย และเสนอวัตถุดิบ ที่ผมกิน เช่นมะเขือ ข้าวโพดอ่อน เห็ด เต้าหู้ ผมไม่รู้หรอกว่ามันเข้ากันได้รึเปล่า รู้แต่ผมกินได้แน่นอน เพราะเป็นคนกินง่าย

สุดท้ายแม่ก็ทำให้กินดั่งใจหวัง การกินผักลดเนื้อสำเร็จไปอีกขั้นแล้ว การที่ครอบครัวเข้าใจและส่งเสริมนี่มันเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่มากจริงๆ ใครที่สามารถกินผักลดเนื้อกันได้ทั้งบ้าน นอกจากจะสุขภาพดีแล้วน่าจะใจดีกันด้วยนะ เพราะว่าการที่เราลดเนื้อเราก็จะมีความเมตตาให้สัตว์ที่เรากินอยู่แล้ว ซึ่งมักจะเมตตาต่อๆไปถึงคนรอบๆตัวและสังคมด้วย

สวัสดี

ติดตามเรื่องราวเกี่ยวกับการลดเนื้อสัตว์ มากินผักได้ที่ Veggie kitchen , facebook (Veggie Kitchen)