ทุกครั้งที่มีการจากพรากหรือความตายได้เข้ามาถึง เรามักเศร้าโศกเสียใจที่คนผู้นั้นได้จากไป หรือกระทั่งการที่เรากำลังจะจากไปก็ตาม สิ่งที่เราควรจะเสียใจไม่ใช่การจากไป แต่เป็นการจากไปโดยที่ยังไม่ได้ทำสิ่งที่ดีไว้ให้ตัวเองและโลก
เราเกิดมาโดยกินบุญเก่าแต่เรามักจะไม่ได้สนใจสร้างบุญสร้างกุศลใหม่ให้กับชีวิต ใช้ชีวิตเพลิดเพลินไปกับ ลาภ ยศ สรรเสริญ มัวเมาในความสุขโลกๆ ซึ่งกรรมและกิเลสเหล่านั้นเองก็จะติดตามเราไปด้วย เป็นเสมือนญาติสนิทที่ติดตามเราไปทุกภพทุกชาติ เกิดมากี่ครั้งก็ต้องเจอกับมันจนกว่าจะหมดเวรหมดกรรมหมดกิเลส จึงจะไม่ต้องพบเจอกับสิ่งนั้น
เรามาทำความเข้าใจกับเรื่องความตาย กิเลส และกรรม ที่ส่งต่อกันระหว่างเราคนก่อน และเราคนนี้ จนถึงเราคนต่อไปกัน…
อ่านต่อได้ที่บทความ : ความตายมิอาจพราก กิเลสและกรรมไปจากเราได้
อ่านบทความอื่นๆ แนะนำ ติชม ทักทายกันได้ที่…
Facebook : ดิณห์ ไอราวัณวัฒน์