หลังจากกลับมาจากชุมพรได้วันสองวัน ผมก็กลับมาใช้ชีวิตตามปกติอีกครั้งหนึ่ง พร้อมกับของฝากที่ติดตัวมาเพียง 2 อย่างเท่านั้น คือปลาหมึกแห้งกับต้นหญ้าสองต้น เหตุที่ผมติดกลับบ้านมาน้อยก็คงเพราะที่บ้านมีกันอยู่แค่สองคน จะกินก็คงไม่หมด และอีกเหตุนั่นคือ ผมเลือกของฝากไม่เป็น…
สำหรับปลาหมึกแห้ง ตัวผมเคยมีประสบการณ์ ได้กินปลาหมึกแห้งตัวใหญ่ๆแบบที่ซื้อมาแล้วครั้งหนึ่ง ที่บริษัทเก่าเคยจัดงานเลี้ยงจะมีปลาหมึกแห้งตัวใหญ่ๆแบบนี้ด้วย ผมรู้สึกว่ามันกัดแล้วเต็มปากกินแล้วมันเต็มคำกว่าตัวเล็กๆ เลยว่าจะเอามาลองอีกที เผื่อว่าเพื่อนมาสังสรรค์ที่บ้านก็จะได้ไว้แกล้มซะด้วยเลย เห็นเขาบอกว่าเก็บได้นาน แต่คำว่านานสำหรับบ้านผมคือเป็นปีๆไม่รู้มันจะอยู่ถึงรึเปล่า ในเวลานี้มันก็อยู่ในตู้เย็นเรียบร้อยแล้ว และหวังว่าผมจะได้กินในเร็วๆนี้
สำหรับต้นหญ้า ที่เขาเรียกว่าหญ้าเบญจรงค์ ไม่รู้ผมเขียนถูกรึเปล่า แต่เอาไปหาในกูเกิ้ลกลับไม่มีข้อมูลใดๆกล่าวไว้ หรือมันอาจจะมีชื่อเรียกอื่นๆก็เป็นได้ สำหรับใครที่รู้ที่มาที่ไป ของพืชชนิดนี้ก็สามารถบอกผมได้ เพราะผมก็อยากรู้เหมือนกันว่า ไอ้ต้นหญ้าที่ผมหอบติดมาสองต้นนั้นมันสามารถทำอะไรได้มากกว่าที่ผมรู้จากสวนลุงนิลบ้าง แต่ที่สำคัญ คือหญ้าเบญจรงค์สองต้นนี้ผมเอามาฝากแม่ครับ เผื่อว่ามันจะช่วยให้สุขภาพดียิ่งขึ้นได้
ต้นหญ้าสองต้นที่เป็นของฝากจากสวนลุงนิล จังหวัดชุมพร
