ปักชำไผ่ ขุดเหง้าไผ่ ปักลำไผ่

ผมได้เริ่มทดลองขยายพันธุ์ไผ่เอง เพราะรู้สึกว่าถ้าเอาแต่ซื้อ ค่าใช้จ่ายจะเยอะ ถ้าไผ่ทั่ว ๆ ไป ก็ไม่แพงนัก แต่ถ้าไผ่พันธุ์หายาก หรือพวกพิเศษ ๆ อันนั้นก็จะแพง ดังนั้น ถ้าเราหัดขยายพันธุ์ไว้ อย่างน้อยก็วิธีหนึ่ง ก็น่าจะประหยัดค่าใช้จ่ายได้

เมื่อหลายปีก่อน เคยลองตอนกิ่งไผ่ แต่ไม่ประสบความสำเร็จ เพราะยังไม่รู้เงื่อนไข และองค์ประกอบแวดล้อมที่จะทำให้การตอนสำเร็จ พอลองแล้วไม่สำเร็จแล้วก็วางไป หันไปซื้อที่เขาทำไว้แล้วเหมือนเคย ๆ

จนล่าสุด เห็นต้นไผ่ มีแรกขึ้นแถว ๆ โคนต้น ก็ลองขุดดู พบว่าลำบากมาก กว่าจะได้เหง้าไผ่สักเหง้า โดยเฉพาะเหง้าที่ออกหน่อแล้ว มันจะมีรากมายึดเพิ่ม  ถ้าเครื่องมือไม่พร้อม  ไม่แนะนำให้ขุดเหง้าไผ่ เพราะต้องมีเครื่องมือที่แข็งแรง ต้องขุด ต้องงัด ต้องคม ตัดรากไผ่ได้ ส่วนการงัดต้องระวัง อุปกรณ์งอแล้วมันจะไม่คุ้ม

สรุปจบลงหลังจากขุดเหง้าไผ่ไป 3 อัน ก็พบว่ามันลำบากเกินไป เครื่องมือเราไม่แข็งแกร่งพอ ใช้เวลาเยอะไป สุดท้ายเลยใช้เลื่อยตัดช่วงโคน ใกล้ ๆ ดินที่มีรากติด แล้วก็เอามาปลูกในสถานที่จริงเลย ก็ลุ้น ๆ เอาว่ามันจะรอดหรือจะร่วง ก็ได้ผลว่ามันรอด แตกกิ่งแขนงออกมา เป็นสัญญาณว่ามันเริ่มหากินเองได้แล้ว รากเดินแล้ว ดูได้จากการแทงกิ่งแขนงออกมานี่แหละ ก็เดา ๆ เอาว่ารากมันคงเยอะแล้วแหละ ไม่ขุดออกมาดูหรอก เพราะมันอาจจะกระทบกระเทือนจนแย่กว่าเดิมก็ได้ เอาไว้ชำกิ่งไผ่ชุดใหม่ค่อยทดลองและเก็บข้อมูลเรื่องการออกรากก็แล้วกัน

ขุดหน่อไผ่มาปลูก กว่าจะขุดได้ ใช้เวลาและแรงมาก อุปกรณ์ก็ต้องแข็งแรง ทั้งหนา ทั้งหนัก ยากกว่าหน่อกล้วยก็หน่อไผ่นี่แหละ โดยเฉพาะช่วงแรก ๆ ของการขุด แทบไม่ขยับ … ฝึกขุดหน่อไผ่กันต่อไป ขยายพันธุ์แบบประหยัดเงิน ใช้ของที่มีอยู่ คือ…แรงงาน

แตกกิ่งออกมาแล้ว ไผ่เปาะที่เคยตัดมาปลูกไว้(ชำ) ณ สถานที่จริง เรียกว่าทดลองดู เพราะไม่เคยชำไผ่มาก่อน ปกติเขาจะชำในโรงเรือนร่ม ๆ อันนี้เราลงสนามจริงเลย ส่วนหนึ่งเพราะจะเคลียไผ่ที่รก ๆ ด้วย ตอนนี้สำเร็จ 3/16 ยังเหลืออีกเยอะที่ปักไว้แล้วยังนิ่งอยู่ เขาบอกว่าการแตกกิ่งออกใบคือสัญญาณแห่งชีวิต คือระบบรากมันทำงานแล้ว เริ่มหากินแล้ว ที่เหลือคือเลี้ยงให้โต

ผลิตผลเกษตรอินทรีย์ มูลนิธิธรรมะร่วมใจ

จากการไปเรียนรู้ที่ยโสธร ที่มูลนิธิธรรมะร่วมใจ ในกิจกรรม “หว่านข้าวสู่ผืนนา หว่านศรัทธาสู่หัวใจ” โดยทีวีบูรพา ก็ได้พบกับผลผลิตจากเกษตรอินทรีย์ส่วนหนึ่งครับ

เกษตรอินทรีย์นั้นจะไม่ใช้สารเคมีเลย ปุ๋ยเคมี ยาฆ่าแมลง สารเร่งต่างๆ จากการสังเคราะห์ทางเคมีหรือแม้แต่ใช้พืชที่ตัดแต่งพันธุ์กรรม ทำให้เกษตรอินทรีย์นั้นเติบโตโดยพื้นฐานทางธรรมชาติทั้งสิ้น ทั้งนี้ก็จะใช้วัสดุและนวัตกรรมทางธรรมชาติแทนครับ เช่นน้ำหมัก ฮอโมนพืชต่างๆที่มีอยู่ในธรรมชาติ นั่นคือเอาธรรมชาติ ส่งเสริมธรรมชาติอีกที สรุปคือไม่ใช่สิ่งที่มีพิษมีภัยแน่นอนครับ

ทีนี้เกษตรกรหลายคนอาจจะคิดว่ามันได้ผลผลิตน้อยไม่พอขาย แต่จากที่ผมได้ไปศึกษาจากสวนลุงนิล จนถึงกิจกรรมในตอนนี้ผมก็ยังคิดว่ามันพอกินนะ สำหรับการพอขายเนี่ยมันแล้วแต่การวางแผนทางการค้า แต่ถ้าพอกินนี่มีแน่นอน เพราะพื้นที่ไม่มาก แต่ดูเหมือนจะให้ผลผลิตที่ดีทีเดียวเชียวล่ะ ลองมาดูกันนะ

ผลิตผลเกษตรอินทรีย์ มูลนิธิธรรมะร่วมใจ

มะเขือ
มะเขือ

มะเขือนี่อาจจะดูธรรมดาและพบเห็นได้ทั่วไปนะครับ ผลสุกนี่ถ้าเราเอามากินไม่ทันสุกจริงๆก็เก็บไปทำน้ำหมักชีวภาพได้ครับ เอามารดต้นไม้อีกทีงามนักล่ะ

บวบ
บวบ

บวบที่ไม่โดนปนเปื้อนด้วยสารเคมี สำคัญนะครับ บวบที่เราเอาไปขัดตัวขัดผิว หากมีการปนเปื้อนด้วยสารเคมีแล้วจะดีต่อผิวอันบอบบางของเราจริงหรือ หลายคนอาจจะบอกว่าเราแกะเปลือกใช้แต่ไส้ในของมัน แต่สารเคมีที่เกษตรเคมีใช้ส่วนใหญ่เป็นพวกดูดซึมครับ หมายความว่ามันก็ไปปนอยู่ในที่เราถูตัวนั่นแหละ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้โดนฉีดโดยตรงแต่ถ้าในพื้นที่มีการฉีดพ่นก็มีความเสี่ยงอยู่ครับ ดังนั้นถ้าไม่อยากเสี่ยงก็ควรจะมั่นใจกับแหล่งที่มาด้วยนะ

ไผ่ปลูกไว้ ได้ใช้ไม้ ได้กินหน่อ ได้รักษาพันธุ์ไผ่
ไผ่ปลูกไว้ ได้ใช้ไม้ ได้กินหน่อ ได้รักษาพันธุ์ไผ่

ที่มูลนิธิธรรมะร่วมใจนี่เขาปลูกไผ่ไว้หลายชนิดเลยครับ มีทั้งไผ่ใช้ไม้ ไผ่กินหน่อมากมาย มีเยอะขนาดนี้วันไหนอยากกินก็เดินไปหาๆดูก็น่าจะพบหน่อไม้ อิ่มสบายๆ แค่เดินรอบดงไผ่

มะละกอในแปลงสาธิตลูกดกและมีขนาดใหญ่
มะละกอในแปลงสาธิตลูกดกและมีขนาดใหญ่

มะละกอในแปลงสาธิตใหญ่ขนาดที่มือผมยังจับลำบาก ที่เห็นนี่ถือว่ายังเล็กนะครับ เมื่อเทียบกับมะละกอในสวนด้านหลังซึ่งไม่ได้ถ่่ายมาเพราะมัวแต่ไปถ่ายอย่างอื่น จะเห็นว่าผลผลิตที่ได้นั้นมีคุณภาพและความปลอดภัยมากทีเดียว

กล้วยพันธุ์พระราชทาน
กล้วยพันธุ์พระราชทาน

กล้วยพันธุ์พระราชทานครับ นี่เป็นกล้วยน้ำว้าลูกใหญ่ที่มีเปลือกบางครับ ซึ่งลองกินแล้วก็พบว่าหวานแต่พอดีครับ แต่ปัญหาคือกินลูกเดียวก็จะอิ่มแล้วครับ เลยไม่ได้ชิมลูกที่สองอยู่ คุณภาพคับหวีอีกเหมือนเดิมครับ

แตงโมอินทรีย์ ลูกเล็กหน่อยแต่อร่อยแบบมั่นใจ
แตงโมอินทรีย์ ลูกเล็กหน่อยแต่อร่อยแบบมั่นใจ

มาจบกันที่แตงโมครับ เคยได้ยินว่าแตงโมที่นี่ไม่ได้รดน้ำครับ ให้กินแต่น้ำค้างเอา ซึ่งนี่อาจจะไม่ใช่ขนาดของแตงโมที่ผมว่าก็ได้ เพราะที่เคยได้มามันใหญ่กว่านี้เยอะเลยครับ แต่ขนาดนี้ก็น่ารักดีครับ กินเป็นมื้อๆได้พอดีไม่ใหญ่มากขนาดพอเป็นของหวานประดับมื้อได้ ที่สำคัญปลอดภัยกับชีวิตครับ

นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของผลผลิตจากเกษตรอินทรีย์นะครับ จริงๆแล้วก็มีอีกมากมายที่งอกงามในดินร่วนปนทรายผ่านกรรมวิธีบำรุงดินแบบเกษตรอินทรีย์ให้โตและงอกงามอย่างยั่งยืนครับ

สวัสดี