ยอดไชยา
ไชยานี่เป็นเหมือนไพ่ตายของผมเลย ไม่มีอะไรกินก็กินไชยา เขาว่ามันคล้าย ๆ คะน้า
วันก่อนผมลองกินยอดดู ทั้งยอดอ่อนและก้านแก่ ยอดอ่อนนั้นกินสดได้เลย หวาน กรอบ ส่วนยอดแก่ต้องลอกเปลือกออกก่อน มันจะแยกเป็นชั้นชัดเจน ถ้ากิ่งไม่แก่มาก จะกินได้ทั้งกิ่งเลย
ทีนี้เราก็เลี้ยงแบบปล่อยตามธรรมชาติ แบบที่เห็นในรูปคือถ้าไม่ได้อยู่รดน้ำเป็นประจำ ยอดมันก็ไม่เติบโต แต่ถ้าได้รดน้ำติดต่อกันสักระยะหนึ่ง ยอดก็จะเขียว
ไชยาเติบโตได้ทั้งในร่มและกลางแจ้ง ผมยังไม่เคยเทียบชัด ๆ ว่าแบบไหนมันโตดีกว่า แต่จากที่ลองสังเกตดูมันก็ผลิตใบได้ทั้งสองสภาพ โดยหลัก ๆ น่าจะเป็นน้ำมากกว่าแสง ถ้าน้ำเพียงพอมันก็โตไว ถ้าแดดดีแต่น้ำไม่พอ มันก็เตี้ยตันอยู่แบบนั้น
ตอนนี้ผมมีไชยาต้นที่ค่อนข้างโตอยู่ 3 ต้น ก็เด็ดกิน ตัดกินมากิน ปกติจะไม่ได้กินกิ่ง เพราะจะเอาไปปักชำต่อ เป้าหมายคือสัก 100 ต้น จะได้มีกินตลอดปี 3 ต้นที่มีนี่กินติดต่อกันสักสัปดาห์หนึ่งก็หมดต้นแล้ว พอหมดแล้วพักฟื้นอีกนานเลย กว่าจะโตให้ได้กินใหม่ ดังนั้นจึงต้องขยายพันธุ์ไชยาเพิ่มนั่นเอง