แมวจุ๊บ

ประวัติแมว

วันนี้นั่งนึกถึงสิ่งที่อยากจะทำและค่อยคัดกรองและพยายามจะเรียบเรียงมันออกมาให้ได้ เพราะอาจจะมีหลายสิ่งที่หลุดลอยหายไประหว่างช่วงเวลาที่ไร้สมาธิ

สิ่งหนึ่งที่อยากบันทึกลงบล็อกแห่งนี้ไว้ก็คือประวัติของแมว จริงๆแล้วเรื่องนี้คิดไว้ตั้งแต่ก่อนที่แมวจุ๊บจะหายไปด้วยซ้ำ จนวันนี้ผ่านมากว่าปีครึ่งที่จุ๊บหายไปจากบ้าน ความหวังที่มันจะกลับมาบอกตรงๆว่าไม่มีเลย ซึ่งก็ไม่มีผลกับความตั้งใจในการเขียนประวัติแมวของผมอยู่ดี

แมวมากมาย…

แมวที่เลี้ยงมาก็มีมากมายหลายตัว ซึ่งก็คงจะไล่ไปทีละตัวเท่าที่จำได้ เพราะว่าความทรงจำของบางตัวนั้นเลือนลางมาก จำได้แค่ชื่อ บางตัวจำชื่อไม่ได้ด้วยซ้ำจำได้แต่พฤติกรรมของมัน ซึ่งแน่นอนว่าตัวที่ผมชอบที่สุดก็คือแมวจุ๊บนั่นเอง จุ๊บมีลักษณะของแมวในอุดมคติของผมไว้หลายอย่าง จริงๆอาจจะไม่ใช่อุดมคติก็ได้ เพียงแต่เราชอบสิ่งที่มันทำก็เลยคิดว่าเป็นเรื่องที่ดีสำหรับเราแค่นั้นเอง

วันนี้คงจะไม่ได้เรียบเรียงประวัติแมวกันอย่างที่คิดเพราะว่า ให้พิมพ์ตอนนี้ก็คงจะออกมาน้อยไปหน่อยเพราะต้่องใช้เวลานั่งนึกเหมือนกันว่าแมวตัวไหนทำอะไรยังไงบ้าง ซึ่งเท่าที่นึกออกก็คงมีไม่กี่ตัว…รอชมกันต่อไป

สวัสดี

ผ่านข้ามปี กับหนึ่งอาทิตย์ที่ไม่มีจุ๊บ

หลังจากที่จุ๊บหายไปตั้งแต่ช่วงวันคริสต์มาสหรือ ประมาณ 1 อาทิตย์ที่ผ่านมา ตอนนี้ผ่านข้ามปีเก่ามาถึงปีใหม่แล้วก็ยังไม่มีวี่แววของมันโผล่มาเลย

ใครยังไม่ได้อ่านก็ตามไปอ่านตอนที่แล้วก่อนได้นะครับ > ” จุ๊บไปไหน? ”

หลายวันก่อนผมพยายามเดินหามัน หาร่องรอย หากลิ่นที่ไม่อยากดม เผื่อจะเจออะไรบ้าง เพราะแม่กับผมเองเข้าใจดีว่าจุ๊บเป็นแมวที่ติดบ้านมากๆ ตลอดชีวิตของมันไม่เคยห่างบ้านเลย เป็นแมวที่ติดบ้านมากที่สุดในหมู่แมวจำนวนมากที่ผมเลี้ยงมา

การที่มันหายไปแบบนี้ย่อมเป็นสัญญาณที่ไม่ดีเอาเสียเลย แต่มันหายไปแบบไร้ร่องรอย ไม่มีวี่แววอะไร ก็คงจะเป็นอย่างนั้นเพราะมันคือแมว จะหายไปไหนก็คงไม่ได้บอกเราก่อนหรอกนะ

ช่วงนี้ผมเจอแต่ตัวใหญ่ และมักจะเจอในที่ ที่จุ๊บเคยอยู่เสมอๆ ตัวใหญ่มันจะนั่งตรงที่จุ๊บเคยนั่ง รอคนเข้าบ้านเพื่อมาให้อาหารมันตรงที่จุ๊บเคยรอ ตัวใหญ่ก็ไม่เคยมาอยู่แถวบ้านบ่อยๆแบบนี้เช่นกัน ผมเองภาวนาให้มันสลับกันมากกว่าที่จะไปอย่างถาวร ตัวใหญ่กลับบ้าน จุ๊บออกไปท่องเที่ยวตามหาตัวเอง ถ้าเป็นแบบนี้สักวันมันคงจะกลับมา

ผมมองจุ๊บ มองแมวตัวนี้ เหมือนสมาชิกในบ้าน แม่ของผมเป็นห่วงมันเอาเสียมากๆ เพราะมันชอบอ้อนแม่ ขอให้แม่เปิดประตูให้มันเข้ามานอนในบ้านเป็นประจำ ไม่ก็มานอนดูทีวีกับแม่ แม่กังวลเกี่ยวกับจุ๊บมากๆเลยครับ ผมเองก็เช่นกัน แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร ก็คงต้องถามเพื่อนบ้าน ถามยามแถวบ้านเอาว่าเห็นแมวหน้าตาแบบนี้บ้างไหม…

ตอนนี้เป็นช่วงปีใหม่ หลายบ้านไม่ค่อยอยู่บ้าน หมู่บ้านดูจะเงียบเหงาไปนิดหน่อย ผมมองออกไปตอนเช้า ตอนสาย บ่าย เย็น ค่ำ ในตำแหน่งที่ควรจะมีจุ๊บอยู่ แต่ทั้งหมดนั้นว่างเปล่า บางครั้งตำแหน่งเหล่านั้นถูกแทนที่ด้วยตัวใหญ่อย่างที่บอกไว้ตอนแรก ถ้าปีนี้ถามว่าผมอยากได้ของขวัญปีใหม่เป็นอะไร ก็คงอยากให้แมวของผมกลับมาอยู่ที่บ้านแหละครับ หรืออย่างน้่อยก็อยากรู้ว่ามันอยู่ที่ไหน พอไม่เจอมันแล้วเหงาๆพิกล

สวัสดี

จุ๊บไปไหน?

เมื่อตอนเย็นที่ผ่านมา แม่เดินเข้ามาและถามว่า “เห็นจุ๊บบ้างไหม” พอนึกๆไป ผมก็รู้สึกเหมือนกันว่าช่วงนี้ไม่ได้เห็นจุ๊บมาสองสามวันแล้ว…

ปกติถ้าเป็นตัวใหญ่ละก็ ไม่เห็นเป็นเดือนก็ยังเฉยๆเพราะเป็นเรื่องปกติของตัวใหญ่ไปแล้ว แต่สำหรับจุ๊บนั้นต่างออกไป จุ๊บเป็นแมวที่ค่อนข้างติดบ้านพอสมควร ผมกับแม่มักจะเจอจุ๊บในเวลาเดิมๆหรือที่เดิมๆเป็นประจำ อย่างสองวันก่อนผมกลับบ้านดึกทุกวัน ซึ่งปกติจะเห็นจุ๊บนั่งอยู่แถวๆหน้าบ้านไม่ก็ริมถนน แต่ช่วงสองวันนี้กลับไม่เห็นอะไร

และก็ยังไม่เห็นจุ๊บมากินข้าวเสียด้วย ซึ่งปกติแล้วมันก็ไม่น่าจะหายไปขนาดนี้เพราะมันเป็นแมวที่ติดบ้านมากๆ เป็นผลทำให้มันอ้วน ซึ่งถ้าการออกไปท่องเที่ยวไกลๆ ทำให้มันหิวล่ะก็ อย่างน้อยก็น่่าจะกลับมากินข้าวที่บ้านบ้างนะ

วันนี้ตอนค่ำๆผมเดินไปดูตามซอยหมู่บ้านเผื่อจะเจอมันยืน นั่ง เดิน หรือนอนอยู่ตามถนนบ้าง เพราะเคยเห็นมันอยู่ซอยอื่นเหมือนกันนะ หวังว่ามันคงจะกลับมาบ้านเร็วๆนี้ แม่กับผมเป็นห่วงมันจริงๆเลยนะนี่

สวัสดี

จุ๊บข้างถนน

หลายวันก่อน ขณะที่กำลังเดินทางเข้าหมู่บ้าน เจอแมวหนึ่งตัวเดินเล่นอยู่ข้างทาง… ตอนแรกเห็นไกลๆก็คิดว่า แมวที่หมู่บ้านเรานี่ก็เยอะดีนะ แต่ดูไปดูมา..นั่นมันแมวบ้านผม..!!

จุ๊บข้างถนน
หันมามองทำหน้าแมวสงสัยนิดหน่อย เหมือนว่าไม่เคยเห็นแมวรึไง ตำแหน่งนี้อยู่ห่างจากบ้านประมาณร้อยเมตรครับ ผมเองก็ไม่รู้ว่าอาณาเขตของแมวมันกว้างใหญ่เท่าไหร่เหมือนกัน แต่รู้ว่านี่ก็ไกลจากบ้านพอสมควร

แมวข้างถนน
จุ๊บนี่เวลาเข้าไปใกล้ๆมันจะเดินหนีครับ เป็นปกติสำหรับมันและผมไปแล้ว จริงๆมันก็กลัว+เกรงคนอื่นๆด้วยเหมือนกัน จะเชื่องกับแม่ผมคนเดียวเท่านั้นเอง

แมวหลบหลังเสา
เดินไปสักพักก็มาหลบหลังเสาไฟฟ้านี่แหละ รู้สึกปลอดภัยดีตอนกลางวันหรือเมื่อเวลาแมวอยู่กลางแจ้ง รูม่านตาของมันจะปิดให้รับแสงน้อยลงครับ ดูๆแล้วก็ไม่ค่อยได้เห็นจุ๊บในมุมนี้เท่าไหร่ เพราะปกติที่เห็นจะกลับมานอนอยู่บ้านก็ตอนเย็นๆแล้ว ส่วนตอนบ่ายๆไม่รู้มันไปเที่ยวที่ไหนเหมือนกัน

เห็นแมวตัวเองไปเที่ยวไกลๆแล้วก็แอบห่วงอยู่นิดหน่อยว่ากลัวจะไป ทะเลาะกับแมวที่อื่นแล้วได้แผลมาครับ…

สวัสดี

จุ๊บนอนขาโผล่

เป็นเรื่องปกติที่แมวจะชอบนอนที่แปลก และแต่ละตัวก็มีสไตล์การนอน และที่นอนที่ต่างกัน แต่สำหรับแมวของผมนั้น นอกตรงไหนก็ตลก…

จุ๊บจะชอบนอนใต้ท้่องรถมากๆ ถ้ายิ่งมาจอดใหม่ๆนี่ยิ่งชอบเลย อาจจะเพราะอุ่นๆผสมกับพื้นที่เย็นๆ มันคงจะชอบ แต่ก็มีหลายครั้งที่มันก็นอนใต้ท้องรถแบบนี้…

jub-sleep-car-1

ครับ มันชอบนอนแล้วขามันโผล่ออกมานอกตัวถังรถที่จอดอยู่ บางทีไม่ขา ก็หาง หางที่มันมีนิดเดียวนั่นแหละครับ และบางทีก็ออกมาครึ่งตัว แต่ส่วนใหญ่มันจะชอบเอาส่วนตัวกับหัวมันไว้ข้างในครับ

จริงๆอาการนี้ผมก็เป็นอาจจะไม่เหมือนนักแต่ก็กลับมาคิดแล้วก็คล้ายๆกัน เวลาผมนอนนี่ก็ชอบห่มผ้าให้มันอุ่น ห่มมันทั้งตัว แต่ก็ต้องมีส่วนใดส่วนหนึ่งของขายื่นออกมาจากผ้าห่มให้มันเย็นๆไว้นิดหน่อยเหมือนกัน เปิดแอร์ก็เป็น เปิดพัดลมก็เป็น ซึ่งก็จะเป็นแบบนี้บ่อยๆแหละนะ

jub-sleep-car-2

ถ้าแมวมันจะลองหย่อนใจปล่อยบางส่วนออกมารับลมบ้างก็คงจะไม่แปลกอะไรสักเท่าไหร่ เพราะคนก็พยายามหาท่าหรือมุมที่ตัวเองสบายที่สุด แมวก็เหมือนกันที่ชอบทำอะไรให้ตัวเองสบายๆที่สุด แบบนั้นเอง

สวัสดี

ที่นอนใหม่ของจุ๊บ ตู้กับข้าวเก่าหลังบ้าน

ช่วงหลังๆนี่ หรือเดือนกว่าๆที่ผ่านมาผมไม่ค่อยเห็นจุ๊บเวลามันนอนเลยครับ อาจเพราะว่าผมไม่ค่อยได้ลงมาเดินเล่นในเวลาสายๆเหมือนเคย หรืออาจเพราะว่าจุ๊บหนีไปนอนที่อื่นก็อาจจะเป็นไปได้ทั้งนั้น

วันนี้ลงมาเดินเล่นดูครับ ดูบอนสีผ่านไปผ่านมากำลังจะเข้าบ้านแล้ว หันมองผ่านไปรอบๆ เห็นอะไรสะดุดตาแว่บๆ …

cat-sleep-inside-cupboard-1

ครับก้อนอะไรที่ดูเหมือนจะคุ้นเคยนอนอยู่ในตู้กับข้าวเก่าหลังบ้านครับ ตู้กับข้าวอันนี้ไม่ได้ใช้แล้ว และเก่าจนใกล้จะพังทลายลงมาแล้ว แต่ดูๆไปมันก็มีประโยชน์เหมือนกันนะ

cat-sleep-inside-cupboard-2

เข้าไปใกล้อีกนิดจะเห็นว่าก้อนน้ำตาลๆขาวๆจะมีขนปุยๆด้วยครับ

cat-sleep-inside-cupboard-3

เข้าไปใกล้อีกนิดจะเห็นว่านั่นคือจุ๊บที่นอนหลับสบายหายห่วงจริงๆ เพราะจากมุมนี้ ในตู้นั้นคือห้องส่วนตัวของมันจริงๆครับ กันหนาวได้ กันร้อนได้ แต่ไม่กันยุงครับ ตู้ไม้ด้านหลังผุหมดแล้วครับ มันเลยมีทางให้จุ๊บเข้าไปจากด้านหลังที่ผุๆ

ตู้นี้มีตำนานอยู่อย่างหนึ่งครับ มันเคยเกือบคร่าชีวิตผมไปครั้งหนึ่งแล้ว แต่ไม่รู้จะมีครั้งที่สองรึเปล่านะ …. ตอนผมเด็กๆประมาณประถม-มัธยมได้ ตอนนั้นตัวเล็กกว่าตู้นี้เยอะครับครั้งนั้นตู้นี้เคยอยู่บ้านเก่าที่ลาดพร้าว 110 ในห้องครัวซึ่งเป็นห้องครัวที่ไม่ใหญ่มาก มันตั้งอยู่ติดผนังมุมหนึ่งของครัว และวันนั้นเป็นวันที่ผมอยู่คนเดียวอย่างเป็นปกติ ที่ว่าปกตินั่นคือเวลาเย็นๆครับ ทุกคนยังไม่กลับบ้าน ผมเดินเข้าครัวไปหาอะไรกินเหมือนเดิมทุกๆวัน ซึ่งในจังหวะที่ผมเดินไปนั้นขาตู้ซึ่งเป็นไม้มันแตกและตู้ค่อยโค่นลงมาครับ แน่นอนว่าของในตู้นั้นมีทั้งจานชาม สารพัดเครื่องครัวที่แสนจะหนัก รวมทั้งกะทะ หม้อที่อยู่บนหลังตู้นั้นด้วย ซึ่งแน่นอนมันสูงกว่าหัวผม

ในจังหวะที่มันค่อยเอนลงมานั้น ผมหลบไม่พ้นแล้วครับจึงเอาตัวยันไว้ก่อน เพราะถ้าปล่อยตกของข้างในคงแตกหมดแน่ๆ โชคดีที่บานกระจกยังปิดแน่นอยู่แก้วเลยไม่หล่นลงมา แต่กะทะกับหม้อหล่นเรียบร้อยแล้วครับ ผมรักษาระดับความเอียงไว้ที่ประมาณ 80 องศา โชคยังดีทีขาหักข้างเดียว ( ตู้มีสี่ขา ) ผมจึงเอื้อมเท้าที่ยังว่างอยู่ไปหยิบกะทะใบขนาดกลางจากตู้อีกฝั่งหนึ่ง ( โชคดีที่ผมขายาวครับ ) เอามารองขาตู้ที่หักไว้ได้สำเร็จ

ครับแน่นอนว่าสถาณการได้คลี่คลายแล้ว ตอนนี้เหลือแต่เก็บของที่หล่นไปวิ่งไปหาก้อนอิฐมาค้ำยันแทนกะทะที่ค้ำไว้เฉพาะกิจแทนครับ จบลงอย่างสวยงามทุกคนมีความสุขครับ

กลับมาเรื่องเดิมก่อนด้วยภาพของจุ๊บก่อนจะลากันไปในตอนนี้ครับ ด้วยภาพ จุ๊บ แมว สุด เซ็ง

cat-sleep-inside-cupboard-4

สวัสดี