Tag: แมลง

แมงป่อง

แม่งป่องตัวนี้มาตายอยู่ในถังน้ำที่วางไว้ จะว่ามันคิดสั้นฆ่าตัวตายก็คงไม่ใช่ คงจะพลาดตกลงไปแล้วขึ้นไม่ได้มากกว่า

แมงป่องนี้น่าจะเป้นแมงป่องบ้าน ตัวไม่ใหญ่ ยาวจากหัวถึงหาง ราว 4 ซม แต่ต่อยเจ็บเหมือนกัน เคยโดนไปทีหนึ่ง แต่ใช้การกัวซาพร้อมทาน้ำมันเขียวฤทธิ์เย็น ครึ่งวันอาการปวดก็หายไป

แมงป่องชนิดนี้นี่มันไต่กำแพงได้ด้วย มันก็เลยจะไปอยู่มุมไหนของบ้านก็ได้ ดังนั้น จะหยิบจะเก็บอะไร ก็ควรจะดูก่อน ถ้าไม่โดนมันต่อยเอา ก็อาจจะไปโดนมันตาย อย่างดีก็เจอกันแล้วแยกย้าย

ตั๊กแตนกิ่งไม้

ตั๊กแตนชนิดนี้ สมัยเด็ก ๆ ผมไม่เคยเห็นเลย เพิ่งมาเห็นก็ตอนโต เพราะเกิดในกรุงเทพฯ แม้สมัยก่อนจะมีที่รกร้าง มีต้นไม้อยู่มาก แต่ก็ยังไม่เคยเห็นมัน

พอมาเห็นในสวนแมลงที่เขาจัดไว้ให้ดูก็แปลกใจ เออมันมีแมลงแบบนี้อยู่ด้วยเหมือนกัน แต่ที่เขาเลี้ยงไว้ให้ดูนี่มันตัวใหญ่ ในธรรมชาติส่วนใหญ่จะตัวเล็กกว่า นาน ๆ จะเจอตัวใหญ่ ๆ สักที

สรุปว่าทุกวันนี้เจอตัวแบบนี้เกือบทุกวัน วันไหนไปขุดดิน ถางหญ้าเดี๋ยวก็เจอ ก็เหมือนกิ่งไม้ที่ขยับได้ มันไม่ไวเหมือนตั๊กแตนชนิดอื่นหรอก เจอแล้วก็ระวังมันนิดหนึ่ง มันหนีไม่เก่ง เดี๋ยวจะพลาดเหยียบมันตาย

ผึ้ง

เมื่อเดือนก่อนระหว่างที่ผมกำลังทำงานกลางทุ่งอยู่นั้น ก็มีเสียงหึ่ง ๆ ดังขึ้นมา ถ้าให้เปรียบเทียบก็เหมือนเสียงโดรนที่บินอยู่ใกล้ ๆ

มีฝูงผึ้งจำนวนมาก ไม่รู้กี่ตัว น่าจะหลักพันถึงหลักหมื่นได้ มาบินวนอยู่บนต้นไม้ที่ไม่ไกลจากจุดที่ผมยืนนัก

เมื่อผมเห็นมันเยอะขนาดนั้น ก็เลยหนีห่างออกมาในจุดที่ปลอดภัย นั่งดูมัน ไม่นานนักเสียงก็เงียบไป แต่มันไม่ได้ไปไหน มันมาเกาะรวมกันอย่างในรูปนี้

เอาแล้วไง กิ่งที่มันเกาะนี่สูงจากพื้นราว ๆ 5 เมตร หนำซ้ำยังอยู่ปากทางเข้าบ้านอีก

แต่ก็ไม่มีอะไร ไม่กี่วันต่อมามันก็บินจากไป ไม่ได้ทำอันตรายอะไร อาจจะเพราะผมหลีกเลี่ยงที่จะไปใกล้แถวนั้น

ตอนแรกก็คิดเหมือนกันว่า ถ้ามันไม่ไปจะทำอย่างไร รถก็จอดอยู่ใต้รังมัน แถมยังต้องไปตลาด ถ้าโดนต่อยด้วยปริมาณขนาดนี้คงแย่แน่ ๆ แต่ดีที่มันชิงอพยพก่อนวันที่จะไปตลาด เลยรอดไป

ตั๊กแตน

ที่นี่มีตั๊กแตนหลายพันธุ์ ซึ่งก็มีให้เห็นอยู่หลายสีหลายแบบ เช่นสีเขียวบ้าง สีขาวบ้าง สีน้ำตาลบ้าง หรือจะเป็นตั๊กแตนกิ่งไม้ก็มีให้เห็นบ่อย ๆ

ตั๊กแตนที่นี่จะอยู่ในพงหญ้า หรือไม่ก็แปลงผัก ส่วนใหญ่ก็บนแปลงผัก ถ้ารดน้ำไปบนต้นถั่วที่ปลูกไว้ ตั๊กแตนก็จะกระโดดออกกันหลายตัวเลย

ซึ่งใบถั่วก็มีขาด ๆ แหว่ง ๆ ไปบ้าง แต่ก็ไม่รู้เพราะตั๊กแตนนี่รึเปล่า แต่ใบที่หายไปก็ไม่ถึงกับทำให้ต้นตาย ก็รดน้ำใส่ปุ๋ยสู้กันไป

ฝูงมด

ช่วงฝนตกนี่ มดจะออกมากันเยอะมาก ย้ายถิ่น อาหาร หนีน้ำ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเหตุอะไร

แต่พอมีการเดินขบวน มันก็ต้องหาอาหารละนะ พอหาอาหารมันก็เลยวนเวียนอยู่ตรงพื้นที่ทำอาหารของผมเยอะหน่อย

แบบว่ามีอะไรตกแล้วพอจะกินได้ มันก็จะพากันไปล้อม ถ้าไม่มีอะไรสักพักมันก็จะสลายตัวไป ซึ่งก็มีบ้างเหมือนกันที่มันออกนอกเส้นทาง มาวนเวียนในห้องนอน รอบ ๆ ที่นอน เพราะมันทะลุมุ้งมาได้ เพียงเพราะแค่พยายามเข้ามากินน้ำมันกัวซาที่ปิดฝาไว้ … รับกลิ่นได้ดีมาก

มานึกถึงมดหนึ่งตัว นี่มันก็มีหนึ่งจิตวิญญาณ ผมนั่งอยู่ในพื้นที่ 3*3 เมตร น่าจะมีมดเป็นหมื่นตัว ถ้าเอาจิตเหล่านั้นเปลี่ยนมาเป็นคน ที่ 3*3 เมตรนั้นคงไม่พอแน่ ๆ

มีจิตวิญญาณอีกมาที่รอการพัฒนาเป็นคน ดังที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า สัตว์ที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์นั้นน้อย แต่เราก็มักจะไม่ค่อยเห็นความสำคัญนี้กัน ก็ลองมองภาพฝูงมดนี้ แล้วทำใจว่า มีจิตวิญญาณอีกมากมายที่จะสามารถมาแทนที่เราตรงนี้ ถ้าเราไม่ดีมากพอก็ไม่มีสิทธิ์จะเป็นมนุษย์ และมีโอกาสมากมายที่จะเวียนกลับไปเป็นสัตว์

ถ้าใช้ชีวิตกินสูบดื่มเสพไปวัน ๆ ไม่สร้างประโยชน์แท้จริงให้แก่ตนเองและผู้อื่น หรือมีชีวิตเยี่ยงเดรัจฉาน ก็อาจจะได้กลับเป็นเป็นสัตว์จริง ๆ

แต่คิด ๆ ไปก็เอาเถอะ มันก็วนเวียนไปแบบนี้แหละ เขาถึงเรียกว่าวัฏสงสาร

ปลวก

ที่บ้านนี้มีปลวกมาก แต่ปลวกพวกนี้มักจะกินไม้ที่ถูกทิ้งไว้บนดิน ไม่ได้มากินไม้ในส่วนของบ้าน

ซึ่งบ้านที่สร้างนั้น มีไม้เพียงแค่วงกบและบานประตูหน้าต่างเท่านั้น ปลวกจึงไม่ค่อยสนใจนัก อาจเพราะมันกินได้ลำบากกว่าไม้ที่วางทิ้งไว้ตามพื้นนั่นเอง

ผมเพิ่งจะเคยโดนปลวกกัดก็ตอนมาอยู่ที่นี่นี่แหละ ก็กัดเจ็บเหมือนกัน แต่กัดเหมือนมดแดงกัด เจ็บแต่ไม่คันนัก เพราะไปเลื่อยไม้ ใกล้ ๆ ทางเดินของมัน มันเลยแวะมากัดเอา