วันนี้ไปซื้อของที่ห้างหนึ่ง ก็เป็นห้างที่เขาเอาสัตว์เลี้ยงกันมาเยอะ ส่วนใหญ่ก็เป็นหมาละนะ
เห็นตั้งแต่คนที่เอาหมามาเดินเล่น เอาหมาใส่รถเข็น เอาหมามาอุ้มไว้บนตัก
ผมเห็นแล้วก็รู้สึก….จะว่าสงสารก็สงสาร ที่เขาขยันสร้างกรรมที่ผูกพันไว้กับสัตว์ ไม่ว่าจะดีหรือร้ายก็ตาม สิ่งเหล่านั้นจะกลับมาผูกพันกับเราไม่รู้จบ
สัตว์นั้นคือเดรัจฉาน มีภูมิธรรมต่ำมาก ถึงจะเคยเป็นคนก็ต่ำจนเป็นสัตว์ได้นั่นแหละ นั่นหมายถึงเขาเหล่านั้นก็จะวนเวียนเจอกับสัตว์เดรัจฉานและคนเดรัจฉานที่พัฒนาขึ้นมาจากสัตว์
โดยเฉพาะรักเหมือนลูกนี่แหละ ตอนมันเป็นหมาก็ดูเหมือนจะน่ารักดี แต่พอมันเปลี่ยนมาเป็นคนแต่ภูมิธรรมเท่าเดิม ปัญญาเท่าเดิม นี่มันจะทุกข์หนักกันเลยทีเดียว คิดดูเถอะ สมัยนี้ก็มีให้เห็นอยู่เยอะ คนที่มีปัญญาเสมือนเดรัจฉานก็มี ต่ำกว่าเดรัจฉานก็มี
คนที่ไปยินดีในการอยู่กับสัตว์ก็หมายถึงจะต้องวนเวียนเจอกับความเป็นสัตว์ไปเรื่อย ๆ อยากเจอกับสัตว์แบบไหนก็คลุกคลีกับสัตว์แบบนั้น ผูกพันมากๆ กลายเป็นสัตว์ด้วยกันเลยก็ได้
ก็พิจารณาเอาว่าคลุกคลีผูกพันด้วยกรรมกับสัตว์เดรัจฉานกับสัตว์ประเสริฐอะไรมันจะทุกข์น้อยกว่ากัน… เพราะทุกข์นี่มันทุกข์แน่ถ้ายังผูก แต่ก็ต้องเลือกผูกหน่อย
ถ้าผูกกับสัตว์เดรัจฉานก็ทุกข์มากหน่อย ผูกกับสัตว์ประเสริฐก็ทุกข์พอจะกล้ำกลืนฝืนทนกันไป แต่ถ้าผูกกับโพธิสัตว์นี่เขาจะพาไปพ้นทุกข์เอานะ ก็ลองพิจารณากันดู อย่าไปผูกพันกับสัตว์เดรัจฉานนักเลย มันจะทุกข์มาก