ฟ้าฝนที่ไม่น่าไว้วางใจ

เมื่อคืนฝนตกลงมาอย่างหนัก และตกต่อเนื่องจนถึงตอนเช้า ผมตื่นมาพร้อมบรรยากาศชื้นๆ ไม่นานนัก แสงอาทิตย์เริ่มแรงขึ้นจนเป็นสัญญาณบอกให้…

ซักผ้า!

ครับเรื่องฟ้าฝนกับแดดแรงๆนี่คงจะไม่มีอะไรมากกว่าการซักผ้า เพราะผมตั้งเป้าหมายไว้ว่าจะใช้ช่วงแดดดีๆนี่แหละซักพวกผ้าห่มและผ้าคลุมเตียง ซึ่งจะพยายามซักบ่อยๆเท่าที่มีโอกาส บางทีฝนตกติดต่อกันหลายวันก็ทำให้ลำบากเหมือนกันนะ

วันนี้แดดดีช่วงเช้าๆแต่พอเผลอเข้าฝนก็ตกหนักทันที แทบจะเก็บผ้าที่ตากไว้ไม่ทัน หลังจากฝนตกลงมาห่าใหญ่ก็เริ่มมีแดดอีกครั้ง ทำให้รู้ว่าแม้จะมีแดดก็ไม่น่าไว้วางใจ เพราะฝนตกตอนแดดออกได้เสมอ บางทีมองออกไปเห็นแต่ฟ้าไกลๆไม่ได้ดูฟ้าใกล้ๆว่ามีเมฆฝนลอยผ่านมาละนะ

ล่าสุดหลังจากชิงจังหวะแดดออกนำผ้าห่มไปตากได้หนึ่งแดดก็แห้่งแล้วครับ ส่วนผ้าอื่นๆยังต้องรอคิวต่อไปเพราะไม่แน่ใจว่าฝนจะตกลงมาอีกรึเปล่า เอาไว้วันไหนแดดดีๆฟ้าโปร่งๆค่อยซักแล้วกันนะ

สวัสดี

แมวที่รักหายไปร่วมครึ่งปี

แมวหายไปนี่ปกติ ถ้ามันไม่ได้เป็นอะไร มันก็จะกลับมาเอง แต่แมวตัวนี้ของผมหายไปร่วมครึ่งปีแล้วครับ

จริงๆก็เป็นเรื่องที่รู้กันอยู่แล้วถ้าตามอ่านบล็อกนี้มา  ว่าจุ๊บแมวของผมนั้นหายไปตั้งแต่ช่วงก่อนปีใหม่ ที่ผ่านมาจนจะครึ่งปีแล้ว

ผมเองหมดหวังไปนานแล้วเหมือนกันว่ามันจะกลับมา แม้ว่าตอนแรกๆจะมีความคาดหวังเสมอ ว่าเปิดประตูบ้านไปตอนเช้าก็จะเจอจุ๊บนอนรอกินข้าวอยู่ ซึ่งเป็นเรื่องปกติของเรื่องราวในวันก่อนที่จุ๊บจะหายไป

แต่ในวันนี้การเปิดประตูบ้านไปแล้วไม่เจออะไรเลยนี่กลายเป็นเรื่องปกติไปเสียแล้ว เพราะตัวใหญ่ก็ไม่ค่อยจะได้มาสักเท่าไหร่ และตัวใหญ่ก็ไม่เคยมารออาหารเหมือนจุ๊บด้วย

….

วันก่อนเพิ่มหมวดหมู่สัตว์เลี้ยงขึ้นมา ทำให้ต้องทำการโยกย้ายบทความกันนิดหน่อย ผมก็พบว่าผมได้เขียนเรื่องเกี่ยวกับจุ๊บไว้มากเหลือเกิน เหมือนเป็นพวกเห่อแมวอะไรอย่างนั้น ก่อนหน้าที่จะเขียนบล็อกผมเองก็ไม่ได้ใส่ใจจุ๊บสักเท่าไหร่ แต่พอมาเขียนบล็อกทำให้ผมสนใจมันมากขึ้นกว่าเดิม และสังเกตุมันมากขึ้นกว่าเดิม เพราะเขียนเรื่องของมันแล้วสนุกมากๆ แต่ตอนนี้คงเป็นแค่อดีตให้ได้อ่านกัน

สวัสดี