ทุกๆวันในตอนเช้าและตอนเย็นจุ๊บจะคอยอยู่หน้าบ้าน นอนอยู่แถวๆนั้นไม่ใกล้ไม่ไกล ถึงจะไม่อยู่เพียงแค่คุณเปิดประตูบ้าน จุ๊บ ก็จะวิ่งมาให้ได้เห็นภายในเวลาไม่นาน
เพราะมัน….หิว..
..
ในแต่ละวันของจุ๊บจะมีการรอคอยที่สำคัญอยู่อย่างหนึ่งนั่นก็คือปลาทูลัง.. แต่ก่อนนั้นตั้งแต่จุ๊บเกิดก็ได้กินแต่วิสกัสเป็นอาหารของมัน เมื่อเวลาได้ผ่านไป ทำให้ฟันและลิ้นของมันอาจจะเกิดความเบื่อ…จนเริ่มมีอาการไม่อยากอาหารขึ้นมา เทให้เท่าไหร่ก็เมินหน้าหนี ผมก็เลยต้องแก้ปัญหาด้วยการ ซื้อปลาทูมาให้มันลอง
ปลาทูในตอนแรกเป็นแบบเป็นเข่งขายตามตลาด ประมาณ 3 ตัวสิบบาทซึ่งเป็นตัวเล็กๆ เรียกติดปากกว่า ปลาทูแมว อาจเพราะตัวมันเล็กเกินไปกว่าที่คนจะกินอิ่มก็เลยเอามาให้แมวกินกัน ซึ่งแมวก็ดูจะชอบอยู่ด้วย ให้เท่าไหร่ก็กินหมดเท่านั้น เจริญอาหารจริงๆ
เวลาผ่านไปปลาทูแมวชักไม่เหมาะ เพราะจุ๊บตัวใหญ่พอสมควร ผมจึงได้เสาะหาไปทั่วจนพบกับ ” ปลาทูลัง ” ไอ้เจ้าปลาทูลังนี้เป็นปลาสดขายอยู่ในห้างสะดวกซื้อเช่นโลตัสบิ๊กซี จุ๊บชอบมากเพราะมันตัวใหญ่แถมราคาก็ใกล้เคียงกันด้วย กินไป กินมา กินไป กินมา ….
ปลาก็หมดห้าง…..( เห็นเขาว่าเรือยังไม่เข้า ปลาเลยยังไม่ลง ) ผมลองไปหาสี่ห้างแถวบ้านก็ไม่มีซักที่
ในขณะที่ปลาหมดทุกวันๆเวลาจุ๊บเจอหน้าผมตอนเปิดประตูบ้าน มันก็จะเอาลิ้นเลียปาก แพร่บๆ คล้ายอาการเตรียมพร้อมกัน จุ๊บเป็นแมวที่แสดงออกตรงไปตรงมาว่าหิวมากๆ ผมเห็นน้ำลายของมันที่ริมฝีปากก็รู้ทันทีว่ามันชอบปลาทูลังขนาดไหน แววตาของมันมีความหวังว่าวันนี้ปลาจะตกถึงท้องของมัน และการรอคอยของมันจะผ่านพ้นไปอีกวัน
แต่…ปลาทูหมด ผมเลยได้แต่มองจุ๊บหิวโหยรอคอยปลาทูลังอยู่หลายวัน คงได้แต่ให้จุ๊บอดทนต่อไป
และในขณะนี้ที่ผมเขียนเรื่องนี้ ผมได้ปลาทูลังมาไว้ในตู้เย็นเรียบร้อย และคิดว่ามันจะทำให้จุ๊บไม่ต้องรอคอยให้นานนนนนนนน หลายวันจนเกินไปกว่าจะได้กินแต่ละตัว เพราะคราวนี้ผมซื้อตุนไว้เยอะครับ
อยากให้จุ๊บมีความสุข สวัสดีครับ