จุ๊บนอนหลบฝนที่มีความหิวเป็นเพื่อน เป็นเรื่องของวันฝนตก กับแมวเหงาๆ หิวๆ ที่อยู่บ้านตัวเดียว
ผมกลับบ้านมาพร้อมกับสายฝนที่ซาๆ วันนี้เป็นวันที่ชุ่มชื้นมากๆ ฝนตกทั้งวัน เมื่อจอดรถเสร็จแล้วก็มองไปเห็นจุ๊บที่นั่งอยู่ตัวเดียว ที่เก้าอี้หวายซึ่งเป็นหนึ่งในที่นอนสุดโปรดของมัน แต่วันนี้ไม่ได้นอนเพลินเหมือนทุกวัน
จุ๊บนั่งมองเหมือนรอคอยใครสักคน นั่นอาจจะเป็นผมก็ได้ เพราะถ้ามีใครสักคนมาถึงบ้าน จุ๊บก็จะได้กินข้าว วันนี้ผมเทอาหารให้มันไปตอนเช้าและเทไม่เยอะมากเพราะคิดว่ายังไงเดี๋ยวนกพิราบก็มากินหมดก็เลยไม่ได้เทเผื่อมื้อเย็นไว้
แมวหิืวตัวหนึ่งเมื่อเห็นเจ้าของเดินมาก็รีบลุกวิ่งเข้าใส่ทันที แถมเดินนำไปยังจานข้าว เหมือนจะบอกว่า “รออยู่นะ รีบๆเทอาหารได้แล้ว” เห็นจุ๊บตอนหิวนี่น่ารักผิดกับตอนปกติเลย เพราะว่ามันจะไม่ค่อยสนใจอะไรเวลามันไม่ได้หิว จะน่ารักก็สองเวลา นั่นคือเวลาตื่นกับเวลาหิว จะเล่นด้วยได้มากหน่อย
หลังจากนั้นก็เทอาหารให้มัน ตอนนี้เป็นเวลาเย็นแล้ว ไม่มีนกพิราบมากินตอนเย็น เพราะฉะนั้นมื้อเย็นก็เลยเป็นมื้อที่จุ๊บกินได้มากที่สุดนั่นเอง
สวัสดี