วันนี้ตอนห้าทุ่ม ผมลืมปิดประตูหน้าบ้าน ลืมปิดตั้งแต่เย็นๆนั่นแหละ ลืมไปเสียสนิท ก่อนจะนอนเลยต้องไปปิดซะหน่อย เปิดอ้าซ่าเดี๋ยวจะไม่ดี
เดินลงไปเปิดประตูตามปกติ แต่สิ่งที่ไม่ปกติคือมีหนู….?
มีหนูมาวางอยู่ตัวหนึ่ง น่าจะตายแล้ว อีกแล้ว มีมาอีกครั้ง ครั้งที่แล้วเมื่อเดือนก่อน แม่ผมต้องมาเรียกให้ไปเก็บไปทิ้ง หนูตายมาจากไหน?
จุ๊บจับมาให้นั่นเอง…ครั้งก่อนมันเอามาเล่นให้ดูหน้าประตูเลยแสดงผลงานว่ามันทำได้นะ ไม่ได้กินข้าวฟรีๆนะ ฉันทำงานได้ด้วย ครั้งที่แล้วเป็นหนูตัวไม่ใหญ่มากครับ แต่ครั้งนี่น่าจะเป็นน้ามันครับ ตัวใหญ่กว่าเดิมใช้ได้ ผมเดินไปพบศพหนูตัวนี้และลองเอาไม้เขียๆดูพบว่าน่าจะตายมาซัก 1-2 ชั่วโมงแล้ว ตัวหนูยังติดกันดีอยู่ปกติ จุ๊บเป็นแมวที่ล่าแล้วมาวางได้น่ารักมาก ผิดกับวิลลี่แม่ของมัน รายนั้นออกจากแนวโหดและซาดิส แม้ว่าวิลลี่จะสร้างผลงานจับหนูได้มากกว่า 50 ตัว แต่ปัญหาคือมันชอบชำแหละ….
แน่นอนครับ ในเมื่อมันชำแหละแล้ว ใครไม่รู้ก็ดูไม่ออกหรอกครับว่าเป็นซากหนู หัวไปทาง หางไปทาง ใส้ไปทาง มั่วไปหมด กระจายเต็มพื้นเลย ผมเห็นภาพนั้นซะจน…ชิน จริงๆก็ไม่อยากจะชินซักเท่าไหร่ แต่มันมีให้เก็บทุกวัน แถมผมก็เป็นผู้ชายคนเดียวในบ้าน และที่สำคัญวิลลี่ก็เป็นแมวของผมอีกนั่นแหละ จริงๆผมก็ไม่อยากเก็บหรอกครับ แต่ใครจะเก็บละ…
เหมือนหนูตัวนี้ถ้าทิ้งไว้นานก็คงไม่ดี แม่ตื่นมาเห็นตอนเช้าก็คงตกใจ ผมเลยจัดการเอาไปทิ้งซะเดี๋ยวนั้น นี่คงเป็นบุญคุณปลาทูของจุ๊บนั่นเอง เพราะวันนี้จุ๊บได้กินปลาทูทั้งมื้อเช้าและมื้อเย็น ทำให้แมวหมูมีพลังพอจะวิ่งไล่หนูแน่นอน
สวัสดี
