ฝึกหนีในวันสงกรานต์

ติดตามข่าวช่วงวันสงกรานต์มาหลายปี ยังไม่มีทิศทางที่จะลดความจัดและอันตรายลงได้เลย ก็แน่ละ เราจะกำลังเคลื่อนไปสู่กลียุค กิเลสและความหยาบมันก็ต้องจัดจ้าน เสื่อมทรามกันมากขึ้นเป็นธรรมดา

ทำให้ผมนึกถึงตอนกลียุคที่ว่า คนชั่วเขาจะฆ่ากัน 7 วัน 7 คืน ส่วนคนดีหนีไปอยู่ในป่า

นี่ขนาดสงกรานต์ไม่กี่วัน ยังไม่อยากออกไปไหนเลย เข้าใจเลยว่ากลียุคมันออกไปไหนไม่ได้ ออกไปตายอย่างเดียว นี่ขนาดวันสงกรานต์ บางคนเขาจำเป็นต้องออกไปทำธุระ ถูกสาดน้ำไม่พอ อาจจะยังโดนด่าอีก

ไอ้ความคิดประมาณว่า “นี่วันสงกรานต์ ไม่อยากถูกสาดก็อย่าออกจากบ้าน” อะไรประมาณนี้ มันเป็นคำเตือนให้เราปรับใจว่าโลกนี้มันหยาบแค่ไหน เราจะได้ไม่ต้องไปสู้ เก่งสุดก็แค่หนี

คุณจะสู้กับคนพาลยังไงก็แพ้ ดีไม่ดีถูกเขาด่ากลับ ทำร้ายกลับ หรือไม่ก็ฆ่า พระพุทธเจ้าท่านให้ห่างไกลคนพาล ไม่ต้องไปคลุกคลี ใกล้ชิดหรือคบค้าสมาคมด้วย

ถ้าอยากสงบก็หนีเข้าไว้ จัดองค์ประกอบชีวิตให้ไม่ต้องไปพบปะคนไม่ดี เข้าหากลุ่มคนดีแทน ก็จะปลอดภัย คือหนีไปก็ต้องมีที่หนีด้วยนะ หนีไปอยู่คนเดียวมันก็ลำบาก แต่หนีไปอยู่กับกลุ่มคนดีมันก็สบายหน่อย

เพราะบางทีเราหนีความวุ่นวายของเทศกาลข้างนอก แต่มากินเหล้าเมายากันในบ้าน บางทีก็ทำให้มีเรื่องเกิดปัญหาได้เหมือนกัน พาทุกข์ได้เหมือนกันนั่นแหละ

หรือถ้าหาอะไรดี ๆ ทำไม่ได้ หรือกิจกรรมของกลุ่มคนดีไม่ได้ ก็อยู่คนเดียว ไม่ไปหลงเมาหลงชั่วกับเขา นั่นก็ดีที่สุดเท่าที่พอจะเป็นไปได้แล้ว