นารีพิฆาต

สรุปหลังจากดูละครอีกประเด็นก็คือเรื่องผู้หญิงนี่แหละ ปกติในเพจ ดิณห์ ไอราวัณวัฒน์ จะพิมพ์ในมุมที่บอกกับผู้หญิงเป็นหลักเพราะ คนที่กดไลค์ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง

นั่งดูไปก็…เออ เนาะ เป็นผู้ชายนี่มันลำบากจริง ๆ

จะผ่านด่านมาจนถึงโสดได้ คุณต้องสู้กับด่านมหาหิน

คือเจอคู่ปรับ น่ะเจอแน่ ต้องเจออาการหญิง ๆ ที่ประดังเข้ามา ทั้งเขิน ง้อ งอน อ้อน เอาแต่ใจ ลีลา สายตา สารพัดมารยา ตามแต่วิบากจะปรุงแต่งมา ใครทำชั่วมามากก็โดนมากนั่นแหละ

พอนึกไปมันก็ขำ โอ้โห! นี่มันฝันร้ายของชายชาตินักรบแท้ ๆ เกิดเป็นชายสุดท้ายต้องมาตายด้วยมารยาหญิง แล้วจะหนีก็หนียาก ดีไม่ดีเขาตามมาอีก หนีเข้าป่าก็ใช่ว่าจะรอด รอดชาติหน้า ชาติหน้าเขาก็รออยู่หน้าประตูบ้านก็มี

เกิดมาเป็นชาย ชาตินักรบ(กับกิเลส) แน่นอนว่าสุดท้ายมันก็ต้องสู้ แต่เรื่องรักเรื่องคู่นี่สู้เดี่ยว ๆ เดี๋ยวสาวจะลากไปกิน ทำเก็กทำเก่งไปสู้ ว่าจะโสด ว่าจะโสด ดีไม่ดีเจอเขายิ้มให้ทีเดียวเลิกโสดเลยก็ได้

อย่างน้อยมันก็ต้องหาเพื่อนร่วมรบ หาครูฝึก หาพี่เลี้ยงกันหน่อย ปราบหญิงนี่มันปราบไม่ง่าย เรียกว่าหืดขึ้นคอเลย ไม่ง่ายที่จะรอดจากสมรภูมิออกมาสวย ๆ ต้องมีแขนขาดขาขาดกันบ้าง ยกเว้นแต่สะสมบารมีมาหลายชาติอันนี้ก็เป็นของส่วนตัวกันไป

ถ้าคุณล้างกิเลสเรื่องอยากมีคู่ออกไปได้นะ มันจะเห็นความจริงเลยว่าอาการที่เธอเหล่านั้นแสดงออกไม่ว่าจะเป็นอาการ เขิน อาย งอน ง้อ ส่งสายตา ลีลาท่าที ทำเปิ่นทำโก๊ะ ดูน่ารัก น่าเอ็นดูทั้งหลาย ส่วนใหญ่แล้วมารยาทั้งนั้น บางทีเป็นสิ่งปรุงแต่งที่แม้แต่เจ้าตัวเองก็ไม่รู้ตัว คือปรุงกิเลสจนมันเป็นบุคลิกอย่างนั้นไปแล้ว

จริง ๆ ก็ไม่ได้อยากใช้คำนี้หรอกนะ คือจะให้มันชัด ๆ คือคุณจะเข้าใจว่าจริง ๆ น่ะสิ่งเหล่านั้นน่ะ คือ “ความตอแหล” มันไม่จริง มันถูกสร้างขึ้นมา ต้นกำเนิดมันมาจากกิเลส แม้ดูเผิน ๆ มันจะดูน่ารักน่าเอ็นดู แต่รากมันเน่า มันเหม็น กลิ่นอุปาทานนี่มันเหม็น

ก็ลองดูสิ ละครเขายังปรุงแต่งลีลาอาการให้เราหลงชอบได้ ความจริงคนก็เป็นอย่างนั้นแหละ เขาก็ปรุงแต่งกันไปว่าทำแบบนั้นแบบนี้จะดูดี จะมีคนรัก ทำแบบนี้จะมีผู้ชายโง่ ๆ มาหลงรัก เหมือนเป็นสัญชาติญาณไปแล้ว เป็นสัญชาติญาณแบบสัตว์ที่ยังต้องหาคู่ ต้องเกี้ยวพาราสีกัน ไปลองดูสารคดีชีวิตสัตว์ก็ได้ แบบเดียวกันนั่นแหละ คือมีการสื่อสารอย่างใดอย่างหนึ่งให้อีกฝ่ายสนใจ

ผมดูเขาทำท่าทางแบบนั้นในละคร ดูไปก็ขำตัวเองไป แต่ก่อนเจอแบบนี้เราก็คงหลงไปเหมือนกันเนาะ มาคิดถึงตอนนี้มันหลงไปลง ใครมาทำมันก็หลงไม่ลง มันเห็นกลลวงแล้วกับเรื่องรักนี่ เหมือนเรารู้ทริคมายากล รู้เสร็จมันก็เท่านั้น มันก็น่าเบื่อ ถ้ายังไม่รู้จริง เขามาแหกตามันก็ตื่นเต้นดีใจตามเขาไปเรื่อยนั่นแหละ